liquidity چیست
دانش و داشتن اطلاعات کافی در زمینه فعالیتی امری بسیار مهم است. در زمینه ارز دیجیتال به علت پیچیدگی و نوظهوری این عرصه, داشتن اطلاعات صحیح و دانش فنی بیشتر قابل توجه است. یکی از مفاهیم بسیار کاربردی و مهم در زمینه ارز دیجیتال مفهوم لیکوئیدیتی و استفاده از آن است.
لیکوئیدیتی چیست؟
مفهوم کلی لیکوئیدیتی داشتن قدرت خریدوفروش یک دارایی با کمترین دامنه تغییرات است.منظور از این قدرت همان قدرت نقدشوندگی است.
در واقع این قدرت مولفه‌ای برای ورود به بازار است و به افراد اطمینان خاطر داده که به راحتی یک دارایی را می‌توان به دارایی دیگر تبدیل کرد.liquidity چیست
اما این مفهوم هم در بازار معنای خاصی دارد و هم برای افراد دارای مفهوم خاصی است.ابتدا به تعریف بازار چرا لیکوییدیتی اهمیت دارد؟ لیکوئیدیتی و سپس به ترسیم مفهوم لیکوئیدیتی یک دارایی می‌پردازیم.
بازار لیکوئیدیتی
مفهوم این بازار داشتن بازار نقد است به این معنی که حجم معاملات در آن به حدی است که همیشه برای دارایی خریدار وجود دارد. قیمت خرید و فروش در این بازار تفاوت چندانی ندارد. در اصطلاح تفاوت قیمت خرید و فروش را اسپرد گویند.
وقتی در بازار گفته می‌شود فلان ارز دارای لیکوئیدیتی مناسبی است در واقع به قدرت و سهولت تبدیل این ارز به عنوان یک دارایی به ارزی دیگر یا تبدیل کردن آن به پول نقد اشاره می‌شود. در بازار لیکوئیدیتی همیشه خریدار با اختلاف قیمت کمی از حد خرید اولیه وجود دارد.
بنابراین سه فاکتور مهم بازار لیکوئیدیتی حجم معاملات بالا در بازه های زمانی کوتاه مدت, داشتن لیست سفارش خرید با تعداد مناسب و تفاوت بین کمترین قیمت درخواستی(خرید) و بالاترین قیمت پیشنهادی(فروش) می‌باشد.
این بازار برای ورود معامله‌گر و خروج از بازار بهترین امکان است.
ادامه مطلب در چرا لیکوییدیتی اهمیت دارد؟ وبلاگ کوین‌کده…
امروزه به دلیل طرفداران بسیاری که…
امروزه به دلیل طرفداران بسیاری که دنیای ارزهای دیجیتالی پیدا کرده است و فراگیر شدن این ارزها ، در صنعت های گوناگون کوین کده با هدف اطلاع رسانی و بالا بردن آگاهی ، آموزش ، مشاوره و برطرف کردن مشکلات افراد علا قه مند به این حوزه ، راه اندازی شده است.
مطلبی دیگر از این انتشارات
مطلبی دیگر از این انتشارات
مطلبی دیگر از این انتشارات
لطفا صبر کنید
درباره مفهوم Market Liquidity چه می‌دانید؟ برای آشنایی بیشتر با این مسئله در ابتدای امر باید به این موضوع پرداخت که لیکوییدتی چیست؟ در کل این اصطلاح به امکان تبدیل شدن یک دارایی به پول نقد یا دارایی دیگر اطلاق می‌شود. لیکوییدتی به دو حوزه مختلف اشاره دارد که یکی Market Liquidity و دیگری Accounting Liquidity است.
در کل Market Liquidity به بازاری می‌گویند که در آن ترید زیادی انجام می‌شود و بیشتر معاملهگران مایل هستند در آن به معامله یا ترید بپردازند. از سوی دیگر دارایی لیکوئید به دارایی‌هایی گفته می‌شود که امکان نقد کردن آن‌ها به سادگی وجود دارد.
Market Liquidity در دنیای ارز دیجیتال به چه معنا است؟
برای آشنایی بیشتر با لیکوییدیتی مارکت لازم است که در ابتدای امر مفهوم لیکوییدیتی را درک کنیم و پس از آن به بررسی بازار لیکوییدیتی بپردازیم. همان طور که می‌دانید لیکوییدیتی به فرایندی اطلاق می‌شود که به ما می‌گوید یک دارایی تا چه اندازه می‌تواند سریع و آسان خرید و فروش شود.liquidity چیست
با توجه به توضیحات ذکر شده لیکوییدیتیِ خوب به معنای این است که دارایی‌های موجود می‌توانند به سادگی خرید و فروش شوند، بدون اینکه قیمت آن‌ها تحت تاثیر قرار بگیرد. اما در مورد لیکوییدیتیِ بد باید بگوییم دارایی مورد نظر امکان خرید و فروش سریع و آسان را نخواهند داشت، در صورتی که این قابلیت برای آن‌ها ایجاد شود معامله یا تراکنشی که انجام می‌گیرد بر قیمت آن تاثیر زیادی خواهد گذاشت.
آیا می‌دانید لیکوییدترین دارایی پول نقد یا معادل آن است که به سادگی می‌تواند به دارایی‌های دیگر تبدیل شود؛ استیبل‌کوین‌ها در دنیای ارزهای دیجیتال نیز این موقعیت را دارند.
گرچه استیبل کوین‌ها در حال حاضر جایگاه خود را نیافته‌اند و هنوز در پرداخت‌های روزانه برای افراد جامعه موقعیت خود را به اثبات نرسانده‌اند، اما پیش‌بینی می‌شود با گذشت زمان مطمئناً مورد پذیرش عمومی قرار خواهند گرفت. با توجه به این امر استبیل کوین‌ها بیشتر حجم معاملات بازار ارزهای دیجیتال را در اختیار دارند و همین امر باعث شده که به میزان زیادی لیکویید باشند.
اگر بخواهیم میزان لیکویید بودن دارایی‌های فیزیکی و ارزهای دیجیتال را با همدیگر مقایسه کنیم، باید بگوییم که دارایی‌های محسوس به اندازه‌ی دارایی‌های دیجیتال لیکویید نیستند. به این دلیل که دارایی‌های محسوس ثابت هستند و دچار استهلاک می‌شوند. نکته‌ی دیگری که در مورد این دارایی‌ها وجود دارد مخارج و مدت زمانی است که برای معامله‌ی آن‌ها نیاز است.
خرید و فروش در دنیای رمز ارزها به صورت یک بازی است، این بازی به صورت جا به جا کردن بیت‌ها در کامپیوتر می‌باشد. این نوع مبادلات باعث می‌شود که لیکویید در موقعیت بهتری قرار بگیرد و دلیل این امر چرا لیکوییدیتی اهمیت دارد؟ قابلیت تکمیل تراکنش، تسویه و معامله به صورت کاملا ساده است.
Market Liquidity چیست؟
Market Liquidity یا لیکوییدیتی بازار به معنای میزان سهولت خرید و فروش دارایی‌ها در بازار با قیمت عادلانه است. قیمت عادلانه یا منصفانه به معنای قیمتی است که به ارزش واقعی دارایی‌ها نزدیک‌تر باشد. در این مورد باید درخواست فروش یا ارزش واقعی یعنی کمترین قیمت اعلام شده که توسط فروشنده‌ها برای دارایی‌ها اعلام می‌شود، باید به بالاترین قیمت یا پیشنهاد خرید که توسط خریدار مطرح می‌شود نزدیک باشد. تفاوتی که میان قیمت پیشنهاد شده توسط فروشنده وجود دارد با قیمتی که چرا لیکوییدیتی اهمیت دارد؟ توسط خریدار پیشنهاد می‌شود به شکاف قیمت پیشنهاد خرید و فروش معروف است.
با توجه به توضیحاتی که در بالا ذکر کردیم اختلاف قیمت خریدار و فروشنده به معنای همان شکاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش شناخته می‌شود. هر اندازه این شکاف کمتر باشد برای Market Liquidity مناسب‌تر است. در هنگام این اتفاق اصولاً می‌گویند که بازار لیکوییدیتیِ مطلوبی دارد. هر اندازه اختلاف قیمت‌ها به وسیله‌ی معاملهگران متعادل‌تر شوند. در مقابل آن شکاف بین پیشنهاد خرید و فروش عمیق‌تر می‌شود که به معنای این است که بازار در حالت لیکویید نیست و خرید و فروش در آن به سختی انجام می‌گیرد.
معامله‌گرانی که اهل آربیتراژ هستند می‌توانند از شکاف بازار نهایت استفاده را ببرند. به این علت که می‌توانند از تفاوتی اندکی که میان قیمت‌ها وجود دارد نهایت فایده را ببرند و بارها از آن استفاده کنند. نکته‌ی قابل توجه اینکه همان‌طور که آربیتراژ برای تریدرها و معاملهگران سود زیادی به دنبال دارد برای بازار نیز سودمند است. حتما این پرسش پیش خواهد آمد که چگونه این امر اتفاق می‌افتد؟ پاسخ این است عملکرد معامله‌گرها موجب کاهش شکاف قیمتی می‌گردد و معاملهگران دیگر این امکان را دارند که معامله‌ی بهتری را تجربه کنند.
وجود معاملهگران آربیتراژ موجب می‌شود که یک اعتماد نسبی در بازار ایجاد شود به این دلیل که تفاوت قیمت زیادی میان دارایی‌ها در بازارهای متفاوت وجود ندارد. اگر با دقت به این امر نگاه کنید متوجه می‌شوید که قیمت بیت کوین در لیکوییدترین و بزرگترین صرافی‌ها تقریبا مساوی است. باید بدانید این تساوی به لطف تریدرهای آربیتراژ به وجود می‌آید. جالب است بدانید که این فرایند برای تریدرها سود زیادی را به دنبال دارد. آن‌ها با استفاده از تفاوت اندک قیمت ارزهای دیجیتال در صرافی‌های مختلف در هنگام خرید و فروش رمز ارزها از سود زیادی بهره‌مند می‌شوند.
لیکوییدیتی حسابداری یا accounting liquidity چیست؟
همان‌طور که در ابتدا گفتیم در کنار Market Liquidity، لیکوییدیتی حسابداری وجود دارد که کاربرد آن معمولاً در زمینه کسب و کار و ترازهای مالی انجام می‌گیرد. این معیار به عنوان معیار محاسبه توانایی کمپانی‌ها برای بازپرداخت بدهی‌های جاری و کوتاه مدت است که به دارایی‌ها و وجوه کنونی اشاره می‌کند. بنابراین Accounting Liquidity با سلامت مالی شرکت ارتباط مستقیمی دارد.
چگونه می‌توانیم بگوییم یک بازار لیکوئید است؟
در امر Market Liquidity سه شاخص مهم وجود دارد که این امکان مشخص کردن لیکوئید یا عدم لیکویید بودن بازار را به وجود می‌آورد این شاخص‌ها عبارتند از:
شاخص اول مربوط به حجم معاملات 24 ساعته است، شاخص دوم مربوط به تعداد در فهرست سفارش‌ها، bid-ask spread یا اسپرد بید و اسک است. این فرآیند به تفاوت میان قیمت درخواستی یا اسک و بیشترین قیمت پیشنهادی یا بید، است که به آن فروش نیز می‌گویند.
با توجه به این نکته فهرست سفارش‌ها امکان دارد که به صورت دائمی به علت وجود عواملی مانند iceberg و سفارشات limit که دائما در فهرست سفارشات قابل مشاهده نیستند به عنوان منبع قابل اعتماد و دقیقی به شمار نروند.
لیکوییدیتی یک امر بسیار مهم در ترید کردن به شمار می‌رود به این دلیل که یک عامل مهم برای ورود و خروج ساده از یک بازار خاص می‌باشد.
با توجه به بحث لیکوییدتیی در بازار حتما این پرسش پیش خواهد آمد که آیا همه‌ی ارزهای دیجیتال کاملاً لیکویید هستند؟ در پاسخ باید گفت در حقیقت نه این طور نیست. برخی از دارایی‌های کریپتو نسبت به بقیه از لیکویید بهتری برخوردار هستند. این لیکوییدتی تحت تاثیر بهره‌وری بازار و حجم معاملاتی بالا است.
در برخی از بازارهای ارز دیجیتال روزانه فقط چند صد هزار دلار مورد معامله قرار می‌گیرد، این در حالی است که بعضی از بازارها در طول روز میلیاردها دلار ترید می‌شود، بنابراین لیکوییدتی برای ارزهایی مانند بیت کوین و اتریوم مشکلی به وجود نمی‌آورد. این در حالی است که تعداد زیادی کویین‌ها در بازارهای خود از عدم لیکوییدیتی رنج می‌برند.
این مسئله در معاملات آلت کوین بسیار مهم و حائز اهمیت است. در صورتی که یک معامله‌گر اقدام به خرید یک کوین غیرلیکویید کند امکان این امر که آن را با قیمت مناسبی به فروش برساند بسیار پایین است. به همین علت کارشناسان ارزهای دیجیتال پیشنهاد می‌کنند که دارایی‌های خود را با ارزهایی معامله کنند که از لیکویید بالایی برخوردار هستند.
در صورتی که یک معامله‌گر سفارش یک خرید بزرگ را در یک بازار غیرلیکویید انجام دهد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ پاسخ لغزش است. این حالت که با عنوان لغزش از آن یاد می‌شود به اختلاف میان قیمت مورد نظر و به محل انجام معامله بین کاربران اطلاق می‌شود. لغزش بالا یعنی هنگامی که معامله با قیمتی بسیار متفاوت‌تر از چیزی که انتظار دارید انجام می‌گیرد. این اتفاق زمانی روی می‌دهد که سفارشات زیادی در دفتر سفارشاتی که کاربران قصد اجرای آن را دارند وجود نخواهد داشت. برای دوری از این مسئله باید از سفارش‌های محدود استفاده کنید. در این موقعیت نیز این امکان وجود دارد که سفارشات شما به حد نصاب نرسد.چرا لیکوییدیتی اهمیت دارد؟
لیکویید قابلیت این را دارد که در شرایط بازار تغییرات زیادی را ایجاد کند. حوادثی مانند بحران مالی تاثیر بسیار زیادی بر لیکوییدیتی دارد. به این دلیل که فعالان بازار ارزهای دیجیتال برای جبران بدهی‌های کوتاه مدت و تعهدات مالی خود به سرعت از بازار خارج می‌شوند. در پایان باید گفت که لیکوییدیتی به عنوان عامل مهمی در بازار به شمار می‌رود و معاملهگران به دنبال یک بازار لیکویید هستند. گروه پارسیان بورس امیدوار است که مقاله Market Liquidity مفید باشد.
ایران در مجموع چقدر «ثروت» دارد؟
به گزارش موسسه «کردیت سوئیس»، تا ۴ سال پیش، ایران از نظر «ثروت» هم رتبه سوئد و برزیل بود.
ایران در مجموع چقدر «ثروت» دارد؟به مجموع دارایی‌های مالی، معادلِ پولیِ ذخایر و منابع طبیعی و نیز ارزش سرمایه‌های انسانی چرا لیکوییدیتی اهمیت دارد؟ یک کشور، «ثروت» (Wealth) گفته می‌شود. برآورد‌های موسسه «کردیت سوئیس» (Credit Suisse) در سال ۲۰۲۱ میلادی نشان می‌دهد که در سراسر جهان اکنون حدود ۴۱۸ تریلیون دلار ثروت وجود دارد که حدود ۵۷ درصد از آن سهم آمریکای شمالی و اروپا است. اما در ایران چقدر «ثروت» وجود دارد؟
شاید برای برخی این پرسش پیش آمده باشد که کشورها ثروت شان را چگونه نگهداری می‌کنند و اساساً منظور از «ثروت» چیست؟ پرسش‌های دیگری هم می‌توانند پیش بیایند: اینکه می‌گویند آمریکا ثروتمندتر از آلمان یا اتیوپی است، چه معنایی می‌دهد و البته اینکه جایگاه ایران در فهرست کشور‌های ثروتمند در جهان، کجا است؟
همه پول‌های جهان
برآورد‌های موسسه «کردیت سوئیس» (Credit Suisse) نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۰ میلادی، حدود ۴۱۸ تریلیون دلار ثروت در جهان وجود داشته که از این میان، ۱۳۶ تریلیون دلار سهم آمریکای شمالی و ۱۰۳ تریلیون دلار هم سهم اروپا بوده است.
به این ترتیب، این دو بر روی هم حدود ۵۷ درصد از کل ثروت موجود در جهان را در خود جای داده اند. این در حالی است که سهم تمامِ قاره آفریقا از این ثروت، تنها حدود ۵ تریلیون دلار، یا تنها حدود ۱.۲ درصد است.
اما منظور از ثروت چیست؟ در محاسبات این چنینی، ارزش تمام دارایی‌های یک کشور (اعم از شرکت ها، ساختمان ها، جاده ها، جنگل ها، معادن، سهام شرکت‌های خارجی و حتی سرمایه‌های انسانی) در قالب پولی (به دلار آمریکا) محاسبه می‌شود.
به این ترتیب، هر چه اقتصاد یک کشور توسعه یافته‌تر باشد؛ هر چقدر معادن بیشتری داشته باشد؛ هر چه از نظر منابع طبیعی (همچون منابع آب) غنی‌تر باشد و هر چه جمعیت تحصیل کرده تری داشته باشد، ثروت آن کشور هم بیشتر خواهد بود.
محاسبات سال ۲۰۲۱ این موسسه، ایران و بسیاری از کشور‌های دیگر را در بر نمی‌گیرد، اما برآورد‌های پیشین این موسسه (از جمله در سال ۲۰۱۷ میلادی) نشان می‌دهد که ایران بین ۱ تا ۳ تریلیون دلار ثروت داشته و در آن زمان و از این منظر، یکی از کشور‌های ثروتمند جهان به حساب می‌آمده است.
در واقع، در سال ۲۰۱۷ میلادی، وضعیت ایران شبیه به ترکیه، برزیل، مصر و حتی سوئد بوده، اما از آنجا که ایران در طول ۴ سال گذشته یکی از سخت‌ترین دوره‌های تاریخ معاصر اقتصادی خود را از سر گذرانده، از برخی از کشور‌های هم گروه خود عقب افتاده است.
اعداد و ارقام مربوط به ذخایر بانک مرکزی ایران (اعم از طلا و دلار) اکنون به شدت محرمانه است و دیگر منتشر نمی‌شود. با این همه، از مجموع سخنان مقامات مسئول (از جمله روسای پیشین چرا لیکوییدیتی اهمیت دارد؟ بانک مرکزی در ایران) می‌توان فهمید که ایران در سال‌های اخیر، در زمان اوج، حدود ۱۱۵ میلیارد دلار ذخایر ارزی و طلا داشته است، عددی که در حدِ پایین، تا حد ۴ میلیارد دلار هم ذکر شده است.
کشورها دارایی‌های خود را چگونه نگهداری می‌کنند؟
در این میان، اما یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای مقایسه ثروت در کشورها، مقایسه میزان طلای انباشته شده در بانک‌های مرکزی آن‌ها است. توضیح اینکه بانک‌های مرکزی کشور‌های مختلف، به فراخور درآمد‌های آن کشور و نیز سیاست‌های این بانک ها، میزانی طلا ذخیره می‌کنند که در عمل، پشتوانه پول ملی آن کشورها هم خواهد بود. (البته ذخایر بانک‌های مرکزی در کشور‌های مختلف، شامل دلار و ارزهای خارجی دیگر هم می‌شود.).
اما فارغ از اینکه طلا هم مانند بسیاری دیگر از کالا‌ها در ذات خود واجد ارزش نیست، می‌توان پرسید کشورها چگونه جریان مبادله کالا و خدمات را در سطح بین المللی مدیریت می‌کنند؟ به عبارت ساده‌تر و در قالب یک مثال، ایران چطور می‌تواند مطمئن باشد که در مقابل فروش نفت خود به چین، قدرت خریدی به دست خواهد آورد که در مقابل، اجازه واردات تجهیزات پزشکی از هند را به او می‌دهد؟ یا اینکه در نهایت، بانک مرکزی ایران چطور می‌تواند طلا بخرد و ذخیره کند؟
پاسخ ظاهراً ساده است: چینی‌ها به ایران دلار می‌دهند و از آنجا که دلار ارزی جهانی و معتبر است، هندی‌ها هم حاضر خواهند بود در مقابل دریافت دلار، به ایرانی‌ها تجهیزات پزشکی بفروشند. اما آیا این فرآیند واقعاً مشکلی ندارد؟
شوک «نیکسون» به جهان
نظم کنونی جهان در فردایِ پایان جنگ جهانی دوم شکل گرفت و تمام تغییرات عمده بعدی در سیاست جهانی (اعم از جنگ کره، جنگ ویتنام، کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و حتی نا امن شدن آب‌های کشور سومالی به دلیل اوج گیری فعالیت دزدان دریایی) هم با همین نظم قابل توضیح هستند.
یکی از وجوه این نظم هم ترکیب شورای امنیت سازمان ملل متحد است که بر اساس آن، تنها چهار کشور برنده جنگ جهانی دوم (به اضافه چین) حق ورود و بحث در مورد مسایل مبتلا به امنیت در سطح بین المللی و البته حق وتوی تصمیمات یکدیگر در این مورد را دارند.
در این میان، اما یکی دیگر از وجوه این نظم جهانی در حوزه اقتصادی، گره زدن سرنوشت طلا، دلار و سایر ارزهای جهانی به یکدیگر بود. از سال ۱۹۴۵ (سال پایان جنگ دوم، سال شکل گیری سازمان ملل متحد و سال تأسیس بانک جهانی) تا سال ۱۹۷۱، طلا و برخی دیگر از دارایی‌هایی که اساساً ارزشمند تلقی می‌شدند، به عنوان پشتوانه‌ای برای دلار آمریکا قرار گرفتند و دلار آمریکا نیز با یک نرخ تبدیل ثابت، قابل تبدیل به سایر ارزهای جهانی بود.
در این نظام اقتصادی، موسوم به «سیستم برتون وودز» (Bretton Woods system)، نرخ تبدیل طلا چرا لیکوییدیتی اهمیت دارد؟ به دلار و نیز نرخ تبدیل دلار به سایر ارزهای جهانی ثابت بود و به همین دلیل تمامی دارایی‌های مالی، برای نزدیک به سه دهه، ارزشی ثابت داشتند.
بر این اساس، آمریکا دلار چاپ می‌کرد و در اثر تجارت (صادرات و واردات) این دلار‌ها به دست شرکای تجاری این کشور می‌رسید و در تداوم فرآیند تجارت باز هم دست به دست می‌شد. در مقابل، بانک مرکزی آمریکا تعهد می‌کرد که به تمام دارندگان دلار، ما به ازای طلایی را که می‌خواهند پرداخت کند.
مشکل، اما زمانی ایجاد شد که در اثر تداوم روند چاپ دلار، ارزش اسمی دلار‌های چاپ شده و پخش شده در سراسر جهان، از میزان ذخایر طلای موجود در بانک مرکزی آمریکا فراتر رفت. به این ترتیب، آرامش و پیش بینی پذیری نسبی نظام اقتصادی «برتون وودز» در سال ۱۹۷۱ و با اقدام غافلگیر کننده ریچارد نیکسون، رییس جمهور وقت آمریکا در هم شکست. در آن سال، دولت نیکسون اعلام کرد که تعهد خود به پرداخت طلا در برابر دلار را پایان می‌دهد و به این ترتیب، پشتوانه طلا برای پول در جهان، کنار گذاشته شد.
آن‌ها که طلا انبار می‌کنند
اما با این همه، کشورها هنوز هم طلا انبار می‌کنند. برآورد‌ها نشان می‌دهند که بانک مرکزی آمریکا (فدرال رزرو)، از این نظر در صدر است و حدود ۸ هزار تن طلا نگه داری می‌کند. بانک مرکزی آلمان در رتبه دوم است و حدود ۳ هزار و ۳۰۰ تن طلا دارد. ایتالیا، فرانسه، روسیه و چین هم در رتبه‌های بعدی هستند و جالب اینکه نام ترکیه هم با ۴۱۱ تن طلا، در رتبه ۱۲ در این فهرست قرار دارد.
اما این تنها بانک‌های مرکزی نیستند که طلا ذخیره می‌کنند و مردم عادی هم (عمدتاً در کشور‌هایی با اقتصاد‌های کم ثبات در طول تاریخ شان) در خانه طلا نگه می‌دارند تا در روز مبادا به دردشان بخورد.
بر اساس برآورد «شورای جهانی طلا» (World Gold Council)، خانوار‌های هندی بین ۲۳ تا ۲۴ هزار تن طلا در خانه‌های خود نگهداری می‌کنند و به این ترتیب، بیشترین میزان ذخیره خانگی طلا را در دنیا به خود اختصاص داده اند. بر اساس قیمت‌های فعلی طلا در جهان، این میزان طلا دست کم یک تریلیون دلار ارزش دارد. (هر تن طلا حدود ۴۶.۵ میلیون دلار)
«محمد کشتی‌آرای»، عضو هئیت مدیره اتحادیه طلا و جواهر تهران ، حدود ۳ سال پیش گفته بود «بر اساس برآورد‌های این اتحادیه» مردم ایران حدود ۲۰۰ تن ذخایر خانگی طلا دارند. به قیمت روز، این حجم از طلا حدود ۹٫۴ میلیارد دلار (معادل حدود ۲۵۰ هزار میلیارد تومان) ارزش دارد.
این در حالی است که نشریه «بیزینس اینسایدر» هم چند سال پیش مدعی شده بود ایرانی‌ها یکی از ۱۰ ملت در جهان هستند که بیشترین میزان ذخایرِ خانگیِ طلا را دارند. همزمان، گفته می‌شود حدود ۴۰ میلیارد دلار «ارز خانگی» هم در خانه ایرانی‌ها ذخیره شده است.
بر این اساس، مجموع دارایی شهروندان ایرانی (تنها در قالب طلا و دلار)، سر به حدود ۵۰ میلیارد دلار می‌زند که با دلار ۲۷ هزار تومانی، چیزی در حدود «هزار و ۲۵۰ هزار میلیارد تومان» یا حدود «هزار و ۲۵۰ تریلیون» تومان ارزش دارد.
دیدگاه شما