نئو چیست و چه کاربردی دارد؟
نئو به طور گسترده‌ای پاسخ چین به اتریوم در نظر گرفته می‌شود. هر دو ارز رمزنگاری شده از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کنند اما نئو برای پیشرفت در شبکه اتریوم از بلاکچین منحصر به فرد خود بهره می‌برد.
نئو با عنوان انت شیرز (ANS) در سال 2014 آغاز شد. از انت شیرز که توسط دا هونگفی و اریک ژانگ تاسیس شده است، به عنوان "اولین پلتفرم بلاکچین چین" یاد می‌شود. در سال 2016، ظاهراً در پاسخ به افزایش علاقه به انت شیرز و نیاز به راه حل‌های بلاکچین که مطابق با نیاز نهادهای نظارتی دولت و شرکت‌های خصوصی باشد، دا و اریک OnChain را تأسیس کردند. این یک شرکت مورد حمایت سرمایه گذاری بود که خدمات مالی مبتنی بر بلاکچین را ارائه می‌داد. در سال 2017، انتشیرز با نام نئو تغییر نام یافت. نئو به سازگار بودن با توسعه دهندگان (چند زبان)، دوستدار محیط زیست (بدون اتلاف انرژی) و جامعه پسند بودن (با پشتیبانی از پروژه‌های مبتنی بر نئو) افتخار میکند.
چند واقعیت جالب در رابطه با نئو
نئو اولین حضور خود را در غرب در سال 2016 با نام انت شیرز انجام داد.
نئو برای اجماع بلاکچین خود از الگوریتم (bDFT) تفویض شده استفاده میکند.تفاوت ارز نئو NEO با اتریوم در چیست
50٪ از توکن‌های نئو در ICO فروخته شد و 50٪ دیگر به شورای نئو توزیع شد.
نئو با رسیدن به سرمایه 5 میلیارد دلاری بازار تا پایان سال 2017 به 20 سکه برتر صعود کرد.
به طور خلاصه، نئو ارز رمزنگاری شده‌ای است که از قراردادهای هوشمند قابل برنامه ریزی، به منظور تسهیل معامله بدون اعتماد دارایی‌های دنیای واقعی از طریق بلاکچین شبکه نئو، استفاده میکند.
شبکه نئو بر روی دو توکن ساخته شده است: نئو و .GAS توکن‌های نئو در حین رویداد پیدایش، از قبل استخراج شدند. آنها دارای 100 میلیون توکن هستند که برای ایجاد بلوک، مدیریت شبکه و هرگونه اجماع مورد استفاده قرار می‌گیرند. توکن GAS به گونهای طراحی شده است که به عنوان سوخت برای بلاک چین نئو عمل میکند و به عنوان نوعی امنیت عمل میکند. GAS از قبل ارائه نشده است و برای استفاده در تخصیص منابع و اجرای روزانه بلاکچین طراحی شده است. همچنین برای پاداش دادن به کاربران در حفظ بلاکچین مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اقتصاد هوشمند ارائه شده توسط بنیاد نئو بر سه لایه متفاوت استوار است:
1-دارایی‌های دیجیتال: کاربران می‌توانند چندین نوع دارایی را از طریق یک هویت دیجیتالی معتبر ثبت، معامله و گردش کنند و توسط یک لایه بلاکچین غیر قابل تغییر محافظت می‌شوند. نئو دارای دو شکل دارایی دیجیتالی است: (الف) دارایی‌های جهانی و (ب) دارایی‌های قراردادی. دارایی‌های جهانی را میتوان در فضای سیستم ثبت کرد و همه قراردادهای هوشمند و مشتریان می‌توانند آن را شناسایی کنند، در حالی که دارایی‌های قراردادی در یک منطقه ذخیره سازی خصوصی از قرارداد هوشمند ثبت می‌شوند و برای شناسایی آنها نیاز به مشتری سازگار دارد.
2-هویت دیجیتالی: به اطلاعات هویتی افراد، سازمان‌ها و سایر نهادهایی گفته می‌شود که به صورت دیجیتالی وجود دارند.
3-قراردادهای هوشمند: سیستم قرارداد هوشمند NEOcontract بر اساس چندین زبان مانند سی شارپ، جاوا، و پیتون بنا شده است که امکان ادغام سریع با پروتکل‌های دیگر را فراهم میکند.
قراردادهای هوشمند: ساخت و ساز بر اساس طراحی اتریوم
نئو بر اساس طراحی اتریوم برای ایجاد اقتصاد آینده بنا شده است. در اقتصاد مدرن، یکی از مشکلات اساسی اعتماد است. چگونه می‌توانید با کسی که به او اعتماد ندارید معامله کنید؟ نئو و اتریوم هر دو تلاش کرده اند تا از طریق قراردادهای هوشمند این مشکل را حل کنند. اگر کاربران بخواهند مبادله‌ای انجام دهند، ابتدا دارایی‌های خود را دیجیتالی می‌کنند و آنها را به نئو تبدیل می‌کنند. سپس آنها یک قرارداد هوشمند ایجاد می‌کنند که در بلاکچین غیرمتمرکز ذخیره می‌شود. سپس معامله طبق مشخصات دقیق قرارداد انجام می‌شود. این بدان معناست که کل معامله بدون حضور مستقیم هیچ یک از طرفین انجام می‌شود.
هر دو قرارداد هوشمند نئو و اتریوم با استفاده از زبان‌های برنامه نویسی ساخته می‌شوند. تفاوت در این است که اتریوم از زبان بومی خاص خود به نام solidity استفاده میکند؛ اما قراردادهای هوشمند نئو به زبان سی شارپ و جاوا قابل نوشتن و تدوین است.
هویت دیجیتال
نئو همچنین از یک هویت دیجیتال برای محافظت از کاربران خود استفاده میکند. افراد و موسسات می‌توانند هویت دیجیتالی خود را داشته باشند و کاربران نئو فقط می‌توانند با طرفین دارای هویت تایید شده معامله کنند. این امر به محافظت از کاربران در برابر کلاهبرداری کمک میکند و رعایت قوانین بین المللی را برای نئو آسان میکند.
سرعت تولید بلوک
هر 15-20 ثانیه یک بلوک جدید تولید می‌شود و در حدود یک سال، 2 میلیون بلوک ایجاد می‌شود. با این سرعت، در حدود 22 میلیون سال به حداکثر 100 میلیون GAS می‌رسد. لازم به ذکر است که برای دریافت GAS توسط تریدرها، نئوی آنها باید در کیف پول شخصی و نه در صرافی نگهداری شود.
استفاده از نئو GAS به عنوان پاداش
هر بار که یک بلوک جدید ایجاد می‌شود، کاربران با نئوGAS پاداش می‌گیرند. این اتفاق تا زمانی که GAS به 100 میلیون سکه در بازار برسد ادامه خواهد داشت. سپس دارندگان نئو با بخشی از کارمزدهای معامله پاداش می‌گیرند.
تفاوت نئو و بیت کوین
نئو چگونه ساخته می‌شود؟ مانند اکثر ارزهای رمزپایه، نئو توسط جامعه خود ایجاد می‌شود. برخلاف اکثر ارزهای رمزپایه دیگر، نئو بیش از اثبات کار بر اساس مفهوم اثبات خدمات است. وقتی بیت کوین ایجاد می‌شود، به این دلیل است که "استخراج کنندگان" ASIC برای حل معاملات پیچیده‌ای که بلوک‌های بیشتری به بلاکچین اضافه می‌کنند، با بیت کوین پاداش می‌گیرند. بر خلاف بیت کوین، کاربران نئو براساس تعداد سکه‌هایی که در اختیار دارند جایزه می‌گیرند، نه با استفاده از رایانه‌های خود برای حل معاملات. در عوض، هر توکن نئو به عنوان نوعی سهم در بلاکچین عمل میکند.
نئو، اتریوم چینی
پروژه ی نئو در سال ۲۰۱۴ میلادی در کشور چین کلید خورد و در سال ۲۰۱۷ میلادی به صورت رسمی کار خود را آغاز نمود. نئو مبتنی بر شبکه ی بلاکچین طراحی شده و از نوع متن باز می باشد. بنابراین امکان اجرای قراردهای هوشمند و سایر برنامه های غیرمتمرکز بر روی آن وجود دارد. متن باز بودن این پروژه به رشد و توسعه ی آن کمک بسیار زیادی می کند.
شباهت های ساختاری و کارکری نئو و اتریوم موجب گردیده تا در کشور چین نئو به عنوان اتریوم چینی شناخته شود. این ارز دیجیتال به زبان برنامه نویسی خاصی محدود نیست و می تواند از زبان های برنامه نویسی متعددی از جمله جاوا و پایتون برای قراردادهای هوشمند پشتیبانی کند. این ویژگی به کاربران نئو این امکان را می دهد که بتوانند بسیاری از برنامه ها و اپلیکیشن های کاربردی خود را در شبکه ی بلاکچین نئو طراحی و اجرا نمایند. به نظر شما چه ویژگی هایی موجب گردیده تا NEO متمایز گردد؟ در ادامه با ما همراه باشید.
نگاهی کوتاه به نئو
نئو شکلی از دارایی های دیجیتال است که با نماد اختصاری NEO شناخته می شود. نئو از دسته ی کوین های غیرقابل استخراج به حساب می آید. در حال حاضر ۱۰۰ میلیون ارز دیجیتال نئو در سطح دنیا توزیع شده است که نیمی از آن در حال گردش است. ۵۰ میلیون توکن باقی مانده به منظور توسعه ی شبکه ی نئو توسط بنیاد نگهداری می گردد.
این توکن ها شامل NEO و NEOGAS می باشد. تمامی توکن های NEO به صورت کامل استخراج شده اند و به منظور ایجاد بلوک و اداره ی شبکه مورد استفاده قرار می گیرند. ضمن اینکه نئو غیرقابل تقسیم نیز می باشد. در عملکرد توکن های NEO و GAS تفاوت های زیادی به چشم می خورد.
( GAS نوعی توکن است که به عنوان یک دارایی دیجیتال جداگانه شناخته می گردد. از توکن GAS می توان برای پرداخت کارمزدها و هزینه های معاملات در شبکه ی NEO استفاده نمود. )
بنیانگذاران نئو دو فرد با نام Da Hongfei و Erik Zhang می باشند که در حال حاضر هر دو به عنوان رؤسای بنیاد NEO فعالیت می‌کنند. هدف اصلی آنها از این پروژه ترویج بلاکچین و پذیرش آن در سطج دنیاست. علاوه بر این توسعه و رشد NEO و ترویج اقتصاد هوشمند همگام با اهداف اصلی آن در دستور کار تیم قرار دارد.
چه چیزی نئو را متمایز ساخته است؟
رمزارز نئو از آغاز کار خود به یک نکته ی بسیار مهم توجه داشت: توسعه ی مداوم شبکه ی بلاکچین نئو. این همان نکته ی مهمیست که در دنیای کریپتوکارنسی بسیار حائز اهیت است. چرا که با رشد و توسعه ی مداوم شبکه ی بلاکچین تمامی باگ ها و مشکلات آن در طول زمان مرتفع می گردد و این به بهبود نسخه های این شبکه در آینده کمک بزرگی می نماید. با افزایش تقاضای شبکه ی بلاکچین موضوع امنیت این شبکه مطرح می گردد. این دقیقا همان مسأله ای است که در پروژه ی نئو مورد توجه قرار گرفته است . به طوری که کارشناسان رمزارز امنیت شبکه ی نئو را بسیار خوب ارزیابی می کنند.
مکانیزم اجماع نئو به چه معناست؟
برای ارز دیجیتال نئو از الگوریتم Delegated Byzantine Fault Tolerance استفاده شده است. با چنین وصفی می توان تخمین زد این شبکه قادر به پذیرش هزاران تراکنش در هر ثانیه باشد. این در حالیست که اتریوم قابلیت ۱۴ تراکنش در ثانیه را داراست.
رمزارز نئو با کمک قراردادهای هوشمند مدیریت می گردد و هدف اصلی از خلق آن ایجاد یک سیستم اقتصادی هوشمند مبتنی بر یک شبکه ی توزیع شده می باشد.
کدام کیف پول های ارز دیجیتال از NEO پشتیبانی می کنند؟
همانطور که می دانید برای ذخیره سازی و تبادل NEO نیز مانند سایر رمزارز ها به یک کیف پول الکترونیک نیاز دارید. کیف پول هایی که به این منظور می توانید استفاده کنید به شرح زیر می باشد:
O3 یکی از محبوب ترین و کارآمدترین کیف پول های ارز دیجیتال در دنیاست. این کیف پول به راحتی بر روی موبایل نصب می گردد و توسط تیم NEO تأیید شده است.
GUI NEO
GUI NEO یک کیف پول سخت افزاری استاندارد است که توسط تیم NEO خلق شده است. شما توسط این کیف پول می توانید تمامی عملکرد ها و ساز و کار های NEO را به خوبی رصد کرده و مدیریت کنید. این کیف پول الکترونیک به شکل یک نرم افزار بر روی کامپیوتر شخصی شما قابل نصب است.
NEON یک کیف پول الکترونیک بسیار سبک و کارآمد است که نیازی به بارگیری و نصب شبکه ی بلاکچین ندارد. این کیف پول توسط تیم توسعه ی NEO تأیید شده و از نوع متن باز می باشد. NEON یک ویژگی بسیار جالب دارد. در صورتی که برای نگهداری و تبادل ارز دیجیتال NEO از کیف پول NEON استفاده کنید به صورت دوره ای ارز دیجیتال GAS را پاداش خواهید گرفت.
Ledger Nano S
Ledger Nano S یکی از معروف ترین کیف پول ها در زمینه ی ارز دیجیتال به حساب می آید. این کیف پول سخت افزاری از قابلیت های بسیار بالایی برخوردار است و می تواند برای ذخیره سازی و مبادله ی NEO مورد استفاده قرار بگیرد. این کیف پول به نسبت سایر کیف پول های ارز دیجیتال از امنیت بالاتری برخوردار است.
انجام مشاوره حقوقی
NEO از ابتدای امر به گونه ای طراحی شد که محدودیت ها و قوانین دست و پا گیر را به حداقل میزان ممکن برساند. رویکرد اصلی شبکه ی NEO مدیریت خودکار دارایی های دیجیتال با کمک قرارداد هوشمند می باشد. چنین امری در نهایت به اقتصاد هوشمند منجر می گردد. در واقع NEO در صدد بود تا جهان را با مزایا و کارآمد بودن قرارداهای هوشمند و شبکه ی بلاکچین آشنا سازد و اقتصاد جهانی را به این سمت سوق دهد.
با توجه به ویژگی های ساختاری نئو و پتانسیل های ذاتی آن و همچنین حمایت دولت چین از این پروژه به نظر می رسد چالش های زیادی پیش روی رمز ارز های قدرتمندی همچون اتریوم قرار خواهد گرفت. برای خرید و فروش و تبادلات نئو محدودیت های خاصی اعمال نشده و بسیاری از صرافی های معروف و معتبر دنیا نظیر بایننس از آن پشتیبانی می کنند.
در ایران تا بدین لحظه محدودیت و مقررات خاصی برای رمزارز NEO اعمال نشده است و خرید و فروش و معاملات آن برای عموم مردم آزاد می باشد. از نظر قوانین و مقررات داخلی قوانین منسجم و یکپارچه ای در زمینه ی رمزارز ها وجود ندارد. بنابراین آگاهی و اشراف بر جنبه های قانونی حوزه ی رمزارز ها کمی دشوار به نظر می رسد و نیازمند تخصص و تجربه می باشد. اما این امر مانع از آن نیست که امکان شکایت و پیگیری های قانونی در این حوزه وجود نداشته باشد. در صورت بروز هرگونه مشکل و اختلاف حقوقی در تمامی طول مسیر می توانید شکایات قانونی خود را در این زمینه مطرح کرده و با حضور یک وکیل متخصص و باتجربه پرونده ی خود را پیگیری نمایید.
برای کسب اطلاعات بیشتر و انجام مشاوره حقوقی در این زمینه می توانید با مجموعه دکتر امیر جوادی در ارتباط باشید.
قیمت نئو لحظه ای - به دلار و به تومان (12-08-1401)
ارز دیجیتال نئو (NEO) که بصورت اختصاری با نماد NEO میان ارز های دیجیتال شناخته می شود توانسته رتبه 70 را میان ارزهای دیجیتال کسب نماید. این ارز برای اولین بار در تاریخ 1395/06/18 در لیست ارزهای دیجیتال کوین مارکت کپ لیست شده و تا به امروز کل مارکت کپ ارز نئو یا حجم بازار آن حدود 846.92 میلیون دلار بوده که معادل 29,896.23 میلیارد تومان می باشد. تعداد کل سکه های ارز دیجیتال نئو 100.00 میلیون عدد بوده که از آن تعداد 100.00 میلیون سکه در شبکه معامله می شود. دامیننس نئو یا سهم بازار ارز NEO تا به امروز از کل بازار حدود 0.1 درصد است و 99.9 درصد باقی متعلق به سایر ارز های دیجیتال بلاکچین می باشد. در این لحظه قیمت نئو لحظه 8.51 دلار است که با احتساب نرخ تتر 35,300 تومانی، قیمت NEO به تومان معادل 300,403.00 تومان معامله میگردد. قیمت نئو در 24 ساعت گذشته با 37.74 میلیون دلار خرید و فروش ، 35.25 دلار یا 1% تغییر داشته که در یک هفته گذشته -5% می باشد. نئو در صرافی ارز دیجیتال اینانس و Binance و KuCoin و Huobi Global و FTX و HitBTC و Gate.io و MEXC لیست بوده و در این صرافی ها میتوان به خرید و فروش آن پرداخت.
تغییرات قیمت نئو (NEO)
توجه کنید که قیمت نئو به تومان وابسته به قیمت دلار تفاوت ارز نئو NEO با اتریوم در چیست بوده و ممکن است در اثر خبر های سیاسی و اقتصادی داخلی روزانه در تغییر باشد. بنابراین در صورتیکه میخواهید در داخل ایران به خرید و فروش Neo بپردازید، علاوه بر تغییرات بین الملل به تغییرات سیاسی و اقتصادی داخل ایران نیز توجه کافی را داشته باشید.
قیمت Neo در طول سری زمانی تغییرات و نوساناتی را سپری میکند. در جدول زیر تغییرات قیمت NEO، تغییرات نرخ این رمز ارز در بازه های مختلف ارائه شده است.
ارز دیجیتال نئو چیست؟
پلتفرم ارز دیجیتال نئو از دو کوین NEO و GAS پشتیبانی میکند.
مقدمه
ارز دیجیتال نئو با توجه به ممنوعیت‌های اخیر اعمال شده توسط دولت چین، امکان تبدیل شدن به یک رمزارز مهم منتخب در این کشور و شاید در سراسر جهان را دارد. از زمان آغاز به کار این رمزارز، فناوری آن‌چین (Onchain) نئو به گونهای طراحی شده است که کوینی سازگار با شرایط قانونگذاری‌های آتی در حوزه ارزهای دیجیتال با یک رویکرد متمرکز باشد و کاملاً متفاوت از بسیاری از رمزارزها عمل کند.
آغاز کار ارز دیجیتال نئو
نئو در سال 2014 توسط دا هونگ فی و اریک ژان در چین به عنوان شرکت AntShares تاسیس و در ژوئن سال 2017 با نام تجاری نئو به جهانیان معرفی شد. این فناوری، یک پلتفرم مبتنی بر بلاکچین است که از رمزارزهای خود پشتیبانی میکند و امکان توسعه دارایی‌های دیجیتال و قراردادهای هوشمند را دارد.
ارز دیجیتال نئو در صدد است تا اتوماسیون مدیریت دارایی‌های دیجیتال از طریق استفاده از قراردادهای هوشمند و با هدف نهایی ساختن یک سیستم اقتصاد هوشمند مبتنی بر شبکه توزیع را ممکن کند.
دارایی‌های دیجیتال مبتنی بر پلتفرم نئو
ارز دیجیتال نئو از لحاظ نظری سیستم اقتصاد هوشمند خود را به عنوان اقتصاد هوشمند (دارایی‌های دیجیتال + هویت دیجیتال + قرارداد هوشمند) توصیف میکند. دارایی‌ها را میتوان به راحتی و به صورت باز، غیرمتمرکز، قابل اعتماد، قابل ردیابی و شفاف که عاری از واسطه‌ها و هزینه‌های مرتبط با آنها باشد، روی نئو دیجیتالی کرد.
کاربران قادر به نگهداری، خرید، فروش، تبادل یا گردش انواع دارایی هستند. بستر نئو این امکان را فراهم می‌آورد که دارایی فیزیکی را با یک نماد دیجیتال معادل و یکتا در شبکه خود پیوند دهید. این پلتفرم همچنین از حمایت از دارایی پشتیبانی میکند. آن دارایی‌هایی که در پلتفرم ثبت شده‌اند، دارای یک هویت دیجیتالی معتبر هستند و توسط قانون محافظت می‌شوند. هویت دیجیتال، هویت قابل تأییدی برای افراد شرکت کننده، سازمان‌ها و سایر موجودیت‌های شرکت کننده در دنیای دیجیتالی را فراهم میکند.
قراردادهای هوشمند امکان انجام معاملات و توافق نامه‌ها بین طرفین مختلف و بدون حاکمیت هیچ سیستم قانونی یا مکانیسم مرکزی را امکان پذیر می‌سازند. اجرای این گونه قراردادها براساس کد برنامه نویسی شبکه است و کدگذاری، امکان ردیابی، شفافیت و برگشت ناپذیر بودن معاملات را فراهم می‌آورد.
پلتفرم ارز دیجیتال نئو از دو کوین NEO و GAS پشتیبانی میکند. این پلتفرم از برنامه نویسی به زبان‌های اصلی از جمله C# ،Java ،Go ،Python و Kotlin پشتیبانی میکند که کار اجتماع بزرگی از توسعه‌دهندگان را تسهیل میکند تا به راحتی در این پلتفرم مشارکت کنند.
رعایت نظارت بر قوانین
پلتفرم ارز دیجیتال نئو تمایز واضحی با دیگر پلتفرم‌های موجود در دنیای بلاکچین دارد، زیرا این پلتفرم بر روی سازگار بودن نظارتی متمرکز است. در حالی که دارایی‌های دیجیتالی شده و قراردادهای هوشمند در سایر پلتفرم‌های بلاکچین مانند اتریوم محبوب هستند، سومین ویژگی اصلی این پلتفرم یعنی آنچه که آن را “هویت دیجیتالی” نامیده‌اند، نئو را از بقیه پلتفرم‌ها جدا میکند.
انتظار می‌رود هر فرد، کسب و کار یا هر نهاد دیگری که بر روی پلتفرم نئو فعالیت میکند، یک هویت دیجیتالی منحصر به فرد داشته باشد که قابل اثبات باشد. افراد، کسب و کارها و پروژه‌ها این امکان را دارند که فقط در صورتی که طرف مقابل هویت لازم را داشته باشد، میان یکدیگر تعامل برقرار کنند و این باعث می‌شود که شبکه نئو سازگار با قوانین نظارتی باشد.
حتی گره‌های مختلف در شبکه نئو ممکن است قبل از اینکه بتوانند در تأیید معاملات و سایر فعالیت‌ها مانند حسابداری نقش داشته باشند، نیاز به شناسایی داشته باشند.
ورود Onchain
بنیانگذاران ارز دیجیتال نئو، یعنی دا هونگ فی و اریک ژان، در حالی که روی نئو کار می‌کردند، مورد توجه بسیاری از شرکت‌هایی قرار گرفتند که به دنبال راه‌حل‌های خصوصی برای بلاکچین بودند. بنابراین فناوری Onchain در سال 2014 به وجود آمد و حالا یک شرکت فناوری مستقل است که با چهارچوب‌های مالی و قانونی لازم همکاری میکند و راه‌حل‌های بلاکچین را برای شرکت‌های مختلف ارائه می‌دهد.
در حالی که نئو مانند بیت کوین و اتریوم کار میکند، فناوری Onchain بر تأمین نیازهای خاص این صنعت بر ایجاد صندوق‌های زنجیره‌ای خصوصی و کنسرسیوم متمرکز است.
محصول اصلی Onchain، که به آن معماری شبکه‌های توزیع شده یا DNA می‌گویند، از برنامه‌های دارایی دیجیتال برای کمک به مشاغل با ایجاد صندوق‌های شخصی و عمومی استفاده میکند. اعتقاد بر این است که دی ان ای، پلتفرم بلاکچینی است که می‌تواند برای رفع انواع مشکلات مختلف در بخش‌های خصوصی و دولتی شخصی‌سازی شود.
تفاوت ارز دیجیتال نئو و Onchain چیست؟
رمزارز نئو و Onchain موجودیت‌های جداگانه‌ای هستند که به طور مستقل وجود دارند و هیچ یک مالک دیگری نیستند. نئو بخش کسب و کار به مصرف کننده (B2C) را هدف قرار می‌دهد که “C” می‌تواند به یک مشتری یا حتی جامعه اشاره کند. در حالی که Onchain روی خدمات شرکت به شرکت (B2B) تمرکز دارد.
هر دوی این موارد به طور جداگانه تأمین مالی می‌شوند. نئو توسط یک جامعه عمومی تأمین مالی می‌شود، در حالی که Onchain توسط بزرگترین کنگره خصوصی چین تحت عنوان فوسون حمایت می‌شود.
موسس رمزارز نئو یعنی دا هونگ فی در پاسخ به این سؤال كه چرا فوسون را به عنوان شریک سرمایه‌گذاری انتخاب كرد، گفت:
سه بازوی عمده پرتفولیوی آنها شامل امور مالی، علوم پزشکی، سرگرمی و شیوه زندگی است كه با فناوری بلاکچین تطابق خوبی دارد. به همین دلیل ما گروه فوسون را به عنوان شریک سرمایه‌گذاری انتخاب کردیم، زیرا ما منابع تجاری که فوسون تأمین میکند را پرارزش می‌دانیم، چون بستری برای Onchain برای نمایش فناوری بلاکچین است.
تفاوت نگاه به ارز دیجیتال نئو و Onchain
بنیانگذاران نئو و Onchain تصور می‌کنند که در آینده قادر به دستیابی به تعامل بین زنجیره‌ای خواهند بود. یعنی مکانیسمی برای ارتباط و به اشتراک‌گذاری اطلاعات بین بلاکچین‌های مختلف اعم از عمومی مانند نئو یا خصوصی مانند آنچه توسط تفاوت ارز نئو NEO با اتریوم در چیست مشاغل اداره می‌شود، ایجاد خواهد شد. درنهایت نیاز به همکاری متقابل بین بلاکچین‌های مختلف خواهد بود. تیم‌های NEO و Onchain امیدوارند این کار را از طریق ادامه کار خود، اجرا کنند.
با این حال، برای فعال کردن چنین قابلیت همکاری، اعتماد و هویت اهمیت پیدا میکند. این شکاف با ویژگی ذاتی “هویت دیجیتالی” که جزئی جدایی ناپذیر از پلتفرم بلاکچین نئو است، پر خواهد شد.
در اصل، ارز دیجیتال نئو و Onchain ممکن است مسیر میانی مورد نیاز بین سیستم کاملاً غیرمتمرکز، کنترل نشده و ناشناس مانند بیت کوین و اقتصاد سازگار با KYC را فراهم کنند که هم اکنون سیستم رایج حساب‌های بانکی و کارت‌های اعتباری است.
نئو و Onchain با استفاده از یک رویکرد همه جانبه که تلاش می‌کنند نیازهای همه طرف‌ها را برآورده کنند و کاربران دیگر، یعنی مشارکت کنندگان شبکه، مانند ماینرها، مشارکت کنندگان در تراکنش‌ها، مشاغل خصوصی و حتی قانون‌گذاران را درگیر سازند. ممکن است بهترین راهکار جامع تفاوت ارز نئو NEO با اتریوم در چیست برای کاهش شکاف مداوم بین قانوگذاران اقتصادی و علاقه‌مندان به سیستم رمزارز باشد.
آیا ارز دیجیتال نئو راه حلی برای مشکلات چین است؟
نئو به عنوان پایه و اساس مفهوم DNA Onchain عمل میکند. این پلتفرم بلاکچین‌های عمومی غیرمتمرکز را فراهم میکند در حالی که DNA OnChain نیاز به بلاکچین‌های خصوصی را برطرف میکند. پیوند این پلتفرم با هر دو سیستم ممکن است بهترین مزیت‌های هر دو نوع بلاکچین را فعال کند.
فناوری Onchain قبلاً تاییدیه DNA را از دولت گویانگ، پایتخت استان گویژو در جنوب غربی چین دریافت کرده است. هر دو طرف به طور مشترک قرارداد هوشمند ورژن 2.0 و تفاوت ارز نئو NEO با اتریوم در چیست سایر فناوری‌های بلاکچین چینی را در اوایل سال 2017 منتشر کردند.
در اواسط سال 2017، Onchain جزو اولین گروه شرکت‌هایی بود که با موفقیت آزمایش بلاکچین چینی را پشت سر گذاشت و پس از آن همکاری سرمایه‌گذاری با گروه فوسون انجام شد. علیرغم قوانین سفت و سخت اخیر چین و استفاده فراوان از رمزارزها، پذیرش فناوری بلاکچین یک رویداد محتمل است. در اواسط سال 2017، گزارش شد که دولت چین در حال آزمایش و ایجاد رمزنگاری ملی خود است.
علیرغم موضع‌گیری سخت در مورد رمزارزها و ICOهای مختلف، شایعاتی شنیده می‌شود که دولت چین ممکن است به دنبال راه‌حل جایگزین باشد و همچنان برای همکاری با شرکت‌هایی که مایل به اجرای قوانین آن هستند، با روی باز عمل کند. اگر این شایعه واقعیت داشته باشد، رمزارز نئو و Onchain که سرمایه‌گذارانی محلی دارند، در اولویت هستند.
اگر همکاری فناوری امیدوارکننده Onchain با دولت و مشاغل چین امکان پذیر باشد و یک راه‌حل همه تفاوت ارز نئو NEO با اتریوم در چیست جانبه را پذیرفته و یکپارچه سازد، آنگاه ارز دیجیتال نئو با افزایش محبوبیت مواجه خواهد شد.
سخن پایانی
قدرت فنی مفهوم NEO-Onchain و رویکرد متمرکز آن امیدوارکننده به نظر می‌رسد و آن را به گزینه‌ای جذاب نه تنها برای مقامات چینی بلکه برای سایر دولت‌های خارجی تبدیل کرده است که نسبت به ورود به بازار ارز مجازی ناشناس و غیرمتمرکز، با احتیاط عمل می‌کنند.
نئو (NEO) چیست؟
نئو (به انگلیسی: NEO) به باور برخی پاسخ چین به اتریوم بوده است. این پروژه که در سال 2016 راه اندازی شد، توسط دا هونگ فی و اریک ژانگ توسعه و تعریف گردید.
این شبکه ابتدا با نام انت شیر (Antshare) به عموم معرفی شده است. این شبکه بلاک چین اختصاصی خود را دارد. از خیلی جهات شبیه به اتریوم است.
مهمترین شباهت این دو شبکه، قرارداد های هوشمند (Smart Contract) است. به اختصار قراردادهای هوشمند برنامه هایی هستند که وظایفی عموما در خصوص نقل و انتقال ارزها تفاوت ارز نئو NEO با اتریوم در چیست بین حساب‌های مختلف را بر عهده دارند و تمام این وظایف را روی شبکه بلاک چین انجام می‌دهند.
همان طور که می‌دانید، قراردادهای هوشمند تحول عظیمی در دنیای رمزارزها ایجاد کرده و این پدیده را به صنعتی منعطف و بسیار جذاب و با رشد سریع تبدیل کرده است.
به همین دلیل بعد از موفقیت شبکه اتریوم نمونه‌های دیگری از این شبکه با ایده های نو پا به عرصه ظهور گذاشتند. نئو تقریبا اولین بلاک چین عمومی چین محسوب می‌شود که دارای قابلیت قراردادهای هوشمند است.
نحوه عملکرد
این شبکه مانند اتریوم از بلاک چین برای حفظ و نگهداری داده‌های قراردادها و تراکنش‌ها استفاده میکند. با این تفاوت که در این شبکه ماینینگ وجود ندارد و بر خلاف اتریوم کاربران بر اساس الگوریتمی به نام (نمایندگی تحمل عیب بیزانسی delegated Byzantine Fault Tolerant algorithm) برای تحکیم و حفظ تمامیت شبکه بلاک چین استفاده می‌کنند.
برای متوجه شدن این الگوریتم باید بدانیم که عیب بیزانسی چیست باید بگوییم به طور خلاصه عیب بیزانسی از یک مسئله فرضی گرفته شده که در آن فرماندهان بیزانس قصد حمله به یک شهر را دارند ولی ارتباط آنها به صورت دسته جمعی و فیزیکی مقدور نیست و هر کدام از این فرماندهان قادر هستند رای خود جهت حمله یا عقب نشینی را به تک تک فرماندهان دیگر به صورت یک به یک اعلام کند.
مشکل وجود فرمانده ناصادق و پیچیده تر از آن فرمانده یا فرماندهان خیانتکار است. که می‌توانند تصمیم نهایی را به دو دسته تقسیم کنند که نتیجه آن شکست هر دو جبهه از فرماندهان با اجرای تصمیمات غیر هماهنگ است.
برای جلوگیری و یا تاب آوری (tolerant) این عیب روش‌های متفاوتی در زمینه های مختلف ارائه شده است. در دنیای رمز ارز ها از الگوریتم‌های اثبات کار و اثبات منفعت یا سهم استفاده می‌شود.
در شبکه نئو از روش نمایندگی کردن برای گرفتن تصمیمات اجماع عمومی برای برتابی مشکل بیزانس استفاده می‌شود. نویسنده این الگوریتم اریک ژانگ از موسسان شبکه نئو بوده است.
این الگوریتم شکل تغییر یافته ای از الگوریتم اثبات سهام یا منفعت است. به این صورت تمام دارندگان رمزارز به شرطی که مقدار حداقلی از رمزارز را در اختیار داشته باشند از حق رای برای اجماع بهره مند می‌شوند.
دیگر اعضا می توانند به میزان رمزارز در اختیار خود حق رای خود را در اختیار این گروه‌های رای دهنده قرار دهند و از پاداش هایی که شبکه توزیع می کند به نسبت رمز ارز خود بهره مند شوند.
رمز ارز نئو
این بلاک چین دارای 2 توکن بومی است توکن نئو NEO که تمام حجم قابل استفاده (صد میلیون توکن) آن در بلوک اول بلاک چین تولید شده و به صورت 50-50 بین متقاضیان و گروه توسعه دهنده و شورای مرکزی نئو تقسیم شده است.
شورای مرکزی فقط برگسترش و پیشرفت شبکه دخالت دارد و نقش آن پشتیبانی و مدیریت راهبردی آن است و در هیچ قسمتی از نحوه عملکرد شبکه دخل و تصرف ندارد. آن 50 درصد در اختیار شورا به گسترش و پیشرفت پروژه تزریق خواهد شد. در حال حاضر حدود 71 میلیون توکن NEO در گردش است.
دیگری توکنی به نام نئوگس یا نئوگاز (NeoGAS) است. این توکن برای پرداخت تمام کارمزدهای این شبکه استفاده می شود.کاربران شبکه برای تولید بلاک از این توکن پاداش دریافت می‌کنند.
مقدار حجم این توکن نیز 100 میلیون بوده و هر حدود 20 ثانیه تولید می‌شود و بین کاربران دخیل در تولید بلاک توزیع می‌شود. با نرخ تولید فعلی NEO حدودا 22 سال دیگر این ذخایر به پایان می‌رسد.
گفتنی است کمتر پروژه ای در دنیای رمز ارز وجود دارد که به اندازه نئو به گسترش و تکامل و بخش تحقیق و توسعه اهمیت داده باشد. این گسترش پایدار در حرکت این شبکه به سوی به روز رسانی های متعدد و اهمیت آنها به انجام این امور نشان از سرزندگی و وجود عزم جدی برای توسعه این پروژه است.
آخرین این توسعه ها نسخه سوم شبکه با نام NEO3 است که پیش نمایش آن روی شبکه اصلی mainnet این شبکه 22 دسامبر 2020 صورت گرفت.
مزیت نئو بر اتریوم
در شبکه اتریوم برای ساخت قراردادهای هوشمند باید از زبان برنامه نویسی اختصاصی ماشین مجازی اتریم EVM به نام سولیدیتی Solidity استفاده کرد.
این زبان برنامه نویسی یک زبان برنامه نویسی مختص به دامنه است (Domain Specific Language –DSL) و دامنه کاربرد آن محدود به کاربری ماشین مجازی اتریوم است.
در نئو اما برای نوشتن برنامه های قراردادهای هوشمند می توان از زبان های برنامه نویسی عمومی (General Purpose Language GPL) مانند c# یا java بهره برد.
به این صورت نیازی به فراگیری یک زبان برنامه نویسی محدود به یک کاربرد خاص نیست. در عوض با فراگیری زبان‌های قدرتمندی مانند سی شارپ یا جاوا می توان به گستره وسیعتری از کاربرد ها دسترسی پیدا کرد، از برنامه نویس می توان در محدوده های دیگری نیز استفاده کرد.
نئو (NEO)
بخش تاریک
با توجه به مبدا این شبکه و پروژه باید توجه کرد که این شبکه در محدوده سیاستگذاری های دولت چین قرار دارد. با این که شبکه های رمزارزی غیر متمرکز توان بسیار زیادی در عدم تاثیرپذیری از قدرت های اقتصادی و سیاسی دنیا دارند، اما در نهایت باید توجه داشت که با تصویب قوانین خاص می توان روی قدرت و ارزش رمزارزها تاثیر گذاشت.
از جمله دو رمز ارز دش و مونرو که هر دو به شدت به حفظ حریم خصوصی افراد اهمیت می‌دادند تا جایی که علاوه بر ناشناس بودن صاحبان حساب ها، حتی ردیابی تراکنش‌ها غیرممکن می‌شد.
به این ترتیب برخی از دولت‌ها معاملات این رمزارزها را در صرافی های مجاز ممنوع اعلام کردند یا دستور به محدود سازی این رمزارزها کردند. که برای این رمزارزها افت‌هایی نسبتا زیادی در پی داشت. اما همچنان به مسیر خود ادامه می‌دهند. هر چند ممکن است این قوانین به تضعیف بیش از اندازه آنها منجر شود.
اما در نئو شرایط به گونه ای دیگر است. با این که این شبکه نسبتا نسبت به تنظیم مقررات علیه خود مقاوم است، این شبکه اعلام کرده با قوانین دولت چین همگام خواهد بود و امیدوار است دولت چین در این خصوص با آنها با ملایمت بیشتری برخورد کند.
جمع بندی
این شبکه با توان و پتانسیل بسیار بالا و مزایای شبیه به اتریوم که با کمی پیشرفت و توسعه بیشتر آن را نسبتا توانمندتر از اتریوم نیز ساخته، در حال حرکت به سوی آینده است.
این شبکه از ابتدا توان و منابع مالی گسترده ای را جهت گسترش پایدار شبکه خود اختصاص داده است. از این رو نباید متعجب شد که این شبکه در عرض حدود یک سال به جمع 20 رمزارز بزرگ دنیا از لحاظ حجم معاملات راه پیدا کرده است.(حدود 5 میلیارد دلار).
از سوی دیگر باید توجه داشت که این شبکه با توجه به حضور در محدوده دولت چین نیاز به همکاری نزدیک با این دولت دارد. از طرفی امکان شراکت این شبکه با حکومت چین وجود دارد که در صورت به وقوع پیوستن این موضوع باید منتظر رشد بسیار زیاد این شبکه بود.
اما این تمام ماجرا نیست و ممکن است این شبکه مورد تصویب قوانینی علیه خود قرار بگیرد که نتیجه آن سقوط ارزش آن خواهد بود. در صورت علاقه مندی به این شبکه باید نگاه ویژه ای به اتفاقات و قوانین تجارتی چین نیز داشت.
دیدگاه شما