معرفی انواع مختلف مدل های مالی
انواع مختلفی از مدل های مالی در مدلسازی مالی وجود دارد. مدل های مالی با توجه به هدفی که بر اساس آن ساخته می شوند، می‌توانند از نظر شکل، نوع و پیچیدگی متفاوت باشند. لذا شما به عنوان یک مدلساز مالی، باید با توجه به مساله ای که سعی در حل آن دارید و اینکه چه کسانی استفادکنندگان نهایی مدل های شما هستند، مدل های مالی خود را طراحی کنید.
این مطلب آموزشی با هدف آشنایی شما با انواع مدلهای مالی و همچنین موارد استفاده آنها نوشته شده است.
قبل از پرداختن به موضوع اصلی، باید به این نکته توجه کنیم که تمام انواع مدل های مالی، از ابتدایی ترین تا پیچیده ترین آنها، چهار ویژگی اصلی دارند که عبارت اند از:
- پویا بودن: مدل مالی شامل ورودی‌هایی است که به تبع تغییرات آنها، محاسبات و لذا نتایج هم مشمول تغییرات می شود. بنابراین مدل مالی همواره باید از انعطاف‌پذیری داخلی برای نمایش نتایج مختلف یا محاسبات نهایی براساس تغییر چند ورودی اصلی، برخوردار باشد.
- داشتنزنجیره ای از روابط بین متغیرها: هنگام تغییر هر یک از فرضیات ورودی توسط کاربر، اغلب یک واکنش زنجیره‌ای رخ می‌دهد. برای مثال، تغییر نرخ رشد سبب تغییر حجم فروش می‌شود؛ هنگام تغییر حجم فروش، درآمد، کمیسیون‌های فروش و سایر هزینه‌های متغیر تغییر خواهد کرد.
- قابلیت پیش‌بینی: مدلهای مالی نگاه به آینده دارند. مدل‌سازان مالی اغلب می‌خواهند بدانند که پیش‌بینی‌های مالی آنها در ادامه راه چه خواهد بود. برای مثال، در صورت ادامه دادن به نرخ رشد ثابت خود، وجوه در گردش شما در پنج سال آینده چگونه خواهد بود؟
- دربردارنده سناریوها (نتایج فرضی): از آنجا که مدل مالی به جای نگاه به گذشته به آینده توجه دارد، یک مدل مالی خوب، به آسانی برای اجرای سناریو و تحلیل حساسیت قابل استفاده است. به طور مثال در صورت بالا رفتن نرخ بهره چه اتفاقی می‌افتد؟ قبل از آغاز ضرر، چقدر می‌توان تخفیف داد؟
درادامه با ما همراه باشید تا به رایج ترین انواع مدل های مالی نگاهی بیندازیم:
مدل سه صورت مالی (Three Statment Model)
ما در این مدل مالی، همانطور که از نام آن بر می آید، برای تعیین عملکرد مالی یک شرکت، از سه صورت مالی اساسی استفاده می کنیم. این سه صورت مالی شامل ترازنامه، صورت سود و زیان و صورت جریان وجوه نقد است. در این مدل، هر سه صوررت مالی از طریق فرمول های اکسل اثرات متقابل بر هم دارند. این ارتباط به نحوی است که تمامی حسابها به هم متصل و مجموعهای از مفروضات بتوانند باعث تغییراتی در کل این مدل شوند. این مدل به عنوان اساسی ترین و مهم ترین مدل مالی شناخته می شود. از این رو بسیار مهم این است که با نحوه پیوند این سه صورت مالی آشنا شویم.
ما در یک مطلب آموزشی دیگر، نحوه ساخت مدل سه صورت مالی در اکسل را آموزش خواهیم داد.
موارد استفاده:
بانک ها و موسسات مالی، برای ارزیابی عملکرد مالی وام گیرندگان شرکتی، از این مدل استفاده می‌کنند.
مدل رتبه بندی اعتباری (Credit Rating Model)
این مدل بر مبنای مدل سه صورت مالی ایجاد می شود. با این تفاوت که مدل رتبه‌بندی اعتباری، برای انجام پیش‌بینی‌های سه تا پنج ساله بسط بیشتری می یابد و شامل پارامترهای دیگری نظیر رشد آتی تقاضا در صنعت، قدرت و کیفیت مدیریت، کیفیت وثیقه‌ها، هدایت حساب‌های بدهی جاری و غیره است. امتیاز بازارهای مالی و معرفی انواع آنها اعتباری، میانگین وزنی امتیاز ریسک مالی، امتیاز ریسک مدیریت، امتیاز ریسک تجاری، و امتیاز ریسک صنعتی محاسبه شده است.
موارد استفاده:
وقتی شرکتی درخواست وام می‌کند، بانک از این مدل برای ارزیابی نرخ بهره قابل اعمال و پتانسیل وامگیری قانونی شرکت استفاده می‌کند.
مدل تحلیل مقایسه ای شرکت و یا تحلیل نسب (Comparable Company Analysis or Ratio Analysis)
تحلیلگر، باید بر مبنای پروفایل تجاری شرکت (همچون دامنه فعالیت، دستهبندی محصولات و خدمات و مشتریان هدف و غیره) و پروفایل مالی (اندازۀ شرکت، رده بندی و غیره) مجموعهای از شرکت‌های قابل مقایسه را تعیین کند.
انواع مختلف نسبتهای مالی، که می توان از آنها در این تحلیل استفاده کرد، عبارتند از نسبت قیمت به ارزش دفتری (P/B)، ضریب قیمت به سود (PE Multiple)، ارزش بنگاه اقتصادی به سود قبل از کسر بهره، مالیات و استهلاک (EV/ EBITDA) و غیره.
موارد استفاده:
هنگام سنجش جایگاه یک شرکت نسبت به رقبا و شرکت های متناظر آن، باید از روش تحلیل نسبت یا تحلیل مقایسه‌ای شرکت استفاده کنیم.
مدل جریان نقد تنزیلشده ( Discounted Cash Flow (DCF) Model )
این مدل یک مدل تحلیل ارزش گذاری به شمار می رود. اساس مدل جریان نقدی تنزیلشده برای ارزیابی شرکت، ارزش خالص فعلی (NPV) جریان نقدی آتی کسب و کار است. جریانهای نقدی آتی باید با نرخ تنزیل مناسبی که همان متوسط وزنی هزینه فرصت سرمایه ( WACC ) است، تنزیل شوند.
با توجه به اهمیت این مدل، سعی خواهیم کرد به در مورد توابع XNPV ، NPV و نحوه ساخت مدل جریان نقد تنزیل شده، در یک مطلب آموزشی، به طور مفصل صحبت کنیم.
موارد استفاده:
از این نوع مدل مالی برای تحقیق در مورد حقوق صاحبان سهام و سایر حوزه های بازارهای سرمایه مانند ارزش گذاری یک پروژه یا سرمایه گذاری استفاده می‌شود.
مدل تملک اهرمی (Leveraged Buyout (LBO) Model)
این مدل، شکل پیچیده‌ای از مدلسازی مالی به شمار می‌رود. این مدل نیز مدل تحلیل ارزشگذاری است، اما تفاوت آن با مدل جریان نقدی تنزیلشده در این است که در مدل تملک اهرمی، عمده تأمین مالی از محل استقراض در نظر گرفته می‌شود. به عبارت دیگر، در خرید اهرمی، یک شرکت تملک را از طریق مقدار زیادی بدهی تأمین مالی می‌کند. کار مدلسازی LBO تخمین این است که کسب‌وکار با چه احتمالی بدهی را حفظ می‌کند یا چه سطحی از عملکرد برای فروش نهایی و تأدیه بدهی لازم است. مدل تملک اهرمی معمولاً مستلزم زمان بندی های بدهی پیچیده مدلسازی است.
موارد استفاده:
این مدل با تعیین بازده خروجی و ارزشگذاری منصفانه به شرکت خریدار اجازه می دهد تا بالاترین نرخ بازده داخلی تعدیل شده با ریسک را کسب کند.
مدل ادغام و تملیک (Merger and Acquisition (M&A) Model)
مدل ادغام و تملیک مدل پیشرفته تری است که برای ارزیابی تاثیر ادغام و تملک بر سود هر سهم (EPS) استفاده می شود. بنابراین هدف کلی مدلسازی ادغام، درک تأثیر تملک بر EPS خریدار و نحوه مقایسه EPS جدید با EPS موجود است. اگر EPS جدید بیشتر باشد، معامله مزبور «نموکننده» خوانده می‌شود درحالی‌که به سناریوی مقابل «تقلیل‌دهنده» گفته می شود.
موارد استفاده:
وقتی دو شرکت تصمیم می گیرند که به منظور گرفتن سهم بیشتری از بازار، متنوع سازی و یا دلایل دیگر با هم ادغام شوند، یا وقتی شرکتی تصمیم میگیرد شرکت دیگری را تحت تملک خود درآورد، تحلیلگر بانکداری سرمایه گذاری، این نوع مدل ها را برای ارزیابی سهام انجام می دهد.
مدل بودجه‌ای (Budget Model)
از این مدل به منظور مدلسازی تأمین مالی برای تحلیل و برنامه ریزی مالی استفاده می شود. هدف از این کار پیش بینی بودجه است. مدل های بودجه‌ای معمولا بر مبنای ارقام ماهیانه یا سه ماهه طراحی می شوند و تمرکزشان عمدتا بر صورت سود و زیان است.
مدل قیمت‌گذاری اختیار معامله (Option Pricing Model)
در تعریف اختیار معامله آمده است که این معامله به خریدار آن، اختیار و نه اجبار خرید و فروش یک دارایی معین را در قیمت تعیین شده تا یک زمان مشخص اعطا می کند. به‌طور کلی، دو نوع مدل در اینجا به کار می‌رود که عبارتند از مدل دوجمله‌ای و مدل بلک-شولز. هر دوی این مدل ها از روش‌های آماری پیچیده‌ای استفاده می‌کنند.
موارد استفاده:
معامله گران حرفه‌ای اختیار معامله از این مدل استفاده می‌کنند. از این مدل ها برای تعیین پارامترهایی که ارزش آنها در حال حاضر مشخص هستند (مانند قیمت پایه، قیمت اعمال، و روزهای انقضای اختیار معامله) و نیز پیش بینی ها و مفروضات در سایر پارامترها از جمله نوسانات ضمنی به منظور محاسبه ارزش نظری برای اختیارات معامله خاصی در زمانی معین، استفاده می شود.
مسیر تامین مالی از طریق انتشار اوراق تبعی
در برنامه شمارش معکوس همراه با وحید مطهری‌نیا سرپرست مدیریت عملیات بازار ابزارهای مالی نوین شرکت بورس به بررسی اوراق تبعی در مبحث تامین مالی پرداختیم.
فردای اقتصاد - در برنامه شمارش معکوس همراه با وحید مطهری‌نیا سرپرست مدیریت عملیات بازار ابزارهای مالی نوین شرکت بورس به بررسی اوراق تبعی در مبحث تامین مالی پرداختیم. در ابتدا عرفان هودی مدیر عملیات شرکت مدیریت دارایی مرکزی بازار سرمایه توضیحات مختصری درباره آخرین تامین مالی‌های صورت گرفته در بازار سرمایه طی هفته اخیر دادند و به توضیح اوراق تامین مالی و ارکان مهم آن پرداختند. مطهری‌نیا در سخنان خود جوانب مختلف این روش تامین مالی در بازار سرمایه را ارائه دادند و درباره مزایای آن برای عرضه‌کننده و خریداران این اوراق نوع صحبت کردند. وی در این رابطه به مسیر انتشار اوراق، مباحث وثیقه‌گذای عرضه‌کنندگان، مدت‌زمان شروع پروسه تا زمان انتشار اوراق، نحوه نظارت بر آنها به منظور پیشگیری ریسک‌ها و. پرداختند.
تعریف اوراق تبعی و انواع آن
نوع خاصی از اختیار فروش است که بر اساس آن، حق فروش تعداد مشخصی از یک دارایی (سهام) پایه در یک تاریخ مشخص (تاریخ سررسید) و با یک قیمت فروش معین (قیمت اعمال) به خریدار آن داده می شود. این اوراق وابسته به سهام پایه است و بدون وجود سهام پایه ارزشی ندارد.
مطهری‌نیا در معرفی سازوکار انتشار اوراق تبعی در ابتدا اشاره‌ای به تبعی بیمه سهام (یا حمایت از سهام) داشت؛ هدف از انتشار این نوع ایجاد اطمینان در سهامداران و بیمه نمودن سهام ایشان است. خریدار، سهام پایه را از قبل در اختیار داشته یا از بازار خرید می‌کند و از یک سو اطمینان از مصون ماندن آن در نوسانات منفی بازار ایجاد شده و از سوی دیگر برای بازار خرد تقاضا ایجاد می‌کند.
در ادامه تبعی تامین مالی معرفی شد. هدف از انتشار تامین مالی کوتاه مدت یا میان مدت جهت استفاده در اهداف مختلف است و عرضه‌کننده اوراق تبعی و سهام پایه را به طور همزمان می‌فروشد. تامین مالی عرضه‌کننده از محل فروش سهام پایه انجام می‌شود و خریدار باید سهام پایه را به شکل معامله بلوک از عرضه‌کننده خریداری نماید.
نرخ تامین مالی یا سود خریدار فاصله بین قیمت عرضه و قیمت اعمال نرخ سود تامین مالی است. جهت طراحی فرایند تامین مالی با نرخ مشخص برای هر دو طرف معامله، نیاز است خریدار سهام پایه از امکان فروش سهم اطمینان داشته باشد و عرضه‌کننده نیز از امکان خرید سهام پایه مطمئن باشد. به منظور تضمین بازگشت سهام پایه به عرضه‌کننده، خریدار باید اختیار خرید تبعی به عرضه‌کننده واگذار نماید. ابتدا سررسید اختیار فروش و سپس سررسید اختیار خرید تبعی تعیین می‌شود.
نحوه استفاده از اوراق تبعی در تامین مالی
سرپرست مدیریت عملیات بازار ابزارهای مالی نوین شرکت بورس جزئیات نحوه تامین مالی از انتشار اوراق تبعی را تبیین کرد: ارکان اوراق تبعی شامل عرضه کننده یعنی هر شخصی که سهامی را به شکل راکد در پرتفو نگهداری می‌نماید و قصد فروش آن را ندارد، شرکت کارگزاری که عرضه‌کننده از طریق آن اقدام به بازارهای مالی و معرفی انواع آنها انتشار و تسویه اوراق می‌نماید و کمیته انتشار اوراق تبعی که تصمیم‌گیری در خصوص انتشار و مدیریت ریسک اوراق را برعهده دارد. این نکته قابل ذکر است که انتشار اوراق تبعی به سایر ارکان شامل مشاور، حسابرس، امین، ضامن، بازارگردان و. نیازی ندارد و همین موضوع هزینه انتشار را کاهش خواهد داد.
او در رابطه با مدیریت ریسک اوراق تبعی نکاتی را مطرح کردند: عرضه‌کننده اوراق تبعی به واسطه فروش اوراق، متعهد است که در صورت اعمال اختیار فروش سهم پایه را خریداری نماید. تضمین تعهد عرضه‌کننده از طریق توثیق پرتفویی از سهام نزد شرکت سپرده‌گذاری انجام خواهد شد.
دارنده اوراق اختیار فروش تبعی به واسطه واگذاری اوراق اختیار خرید تبعی، متعهد بازارهای مالی و معرفی انواع آنها است در صورت اعمال اختیار خرید تبعی، سهم پایه را به فروش برساند.
فرایند انتشار اوراق تبعی
مطهری نیا در توضیح مراحل انتشار اوراق عنوان کرد: در مرحله اول فرم‌های درخواست انتشار و تعهد تسویه تکمیل و ارسال شده و گزارش توجیهی انتشار (تامین مالی) تکمیل و ارسال شده و در ادامه تاییده کفایت سرمایه از مدیریت نظارت بر نهادهای مالی سازمان (تامین مالی) کسب و توسط عرضه کننده برای شرکت بورس ارسال می‌شود.
پس از تکمیل پرونده توسط عرضه کننده کمیته انتشار تبعی با حضور عرضه‌کننده و تصمیم‌گیری کمیته درباره ارائه مجوز انتشار برگزار خواهد شد و در ادامه توثیق وثایق تعیین شده نزد شرکت سپرده‌گذاری مرکزی اوراق بهادار توسط عرضه‌کننده انجام و اوراق منتشر می‌شود.
او شرایط قابل قبول برای پذیرش انتشار در کمیته انتشار جهت مدیریت ریسک اوراق را تشریح کرد. عرضه‌کننده باید منابع مالی کافی جهت تسویه اوراق در سررسید پیش‌بینی نماید، مقدار وثیقه به میزان 100 درصد تعهد با درنظر گرفتن حداقل قیمت یکسال اخیر برای وثیقه است و وثایق باید متنوع باشد (بازارهای مالی و معرفی انواع آنها با توجه به حجم انتشار).
مزیت انتشار اوراق تبعی چیست؟
وحید مطهری‌نیا سرپرست مدیریت عملیات بازار ابزارهای مالی نوین شرکت بورس در رابطه با مزیت‌های تامین مالی از طریق انتشار اوراق تبعی عنوان کرد: انتشار این اوراق نسبت به سایر روش‌های تامین مالی سریعتر انجام خواهد شد و هزینه انتشار با توجه به کمتر بودن تعداد ارکان نسبت به سایر روش‌های تامین مالی بسیار پایین است.
و تاکید کرد: این روش به دلیل مدیریت ریسک انجام شده و قوانین مصوب در حوزه نصاب فعالیت صندوق‌های سرمایه‌گذاری درآمد ثابت مورد استقبال این صندوق‌هاست.
آشنایی با انواع سرمایه گذاری در ارز دیجیتال + معرفی سودده‌ترین روش
ظهور ارزهای دیجیتال دریچه جدیدی را به روی سرمایه‌گذاران و بازارهای مالی و معرفی انواع آنها فعالان بازارهای مالی باز کرد. تاکنون بیش از ۱۸۰ میلیون کاربر روی بیت‌کوین به‌عنوان ارزشمندترین ارز دیجیتال سرمایه‌گذاری کرده‌اند. این آمار فقط متعلق به بیت‌کوین بوده و تعداد کسانی که از سایر ارزهای دیجیتال برای کسب سود استفاده می‌کنند، در تصور نمی‌گنجد. مهم‌ترین سوالی که اینجا مطرح می‌شود، این است که چگونه در ارز دیجیتال سرمایه گذاری کنیم تا به نتیجه مطلوب برسیم؟ در این مقاله از داجکس قرار است به معرفی انواع سرمایه گذاری در از دیجیتال بپردازیم. اگر شما هم قصد کسب درآمد از بازار کریپتو را دارید، از کنار اطلاعات این مقاله ساده نگذرید.
تریدینگ؛ رایج‌ترین روش سرمایه‌گذاری در ارز دیجیتال
تریدینگ ارز دیجیتال رایج‌ترین و در بسیاری از مواقع سودآورترین روش سرمایه‌گذاری در این بازار مالی است. در این نوع از سرمایه‌گذاری، با خرید ارز دیجیتال با قیمت پایین و فروش آن در زمان اوج قیمت، سود قابل‌توجهی به دست می‌آورید. تریدینگ یا معامله‌گری ارز دیجیتال به دانش بالایی در زمینه پیش‌بینی قیمت بازار یک ارز و شناخت آینده آن نیاز دارد. از طرفی، فعالان این حوزه از استراتژی‌های متعددی برای کسب درآمد استفاده می‌کنند که معروف‌ترین آنها عبارت‌اند از:
- اسکالپینگ ارز دیجیتال: اسکالپینگ به‌معنای انجام معامله‌های متعدد کوچک به‌منظور کسب سود در بازه‌های زمانی بسیار کوتاه است.
- سوئینگ تریدینگ: این استراتژی با نام نوسان‌گیری ارز دیجیتال نیز شناخته می‌شود که طی آن، تریدر با پیش‌بینی قیمت کف و سقف یک ارز در بازه‌های میان‌مدت به کسب درآمد می‌پردازد.
- معاملات روزانه: معاملات روزانه به خرید و فروش ارز دیجیتال در طول روز گفته می‌شود؛ یعنی سرمایه‌گذار در این روش در انتهای روز، دارایی‌های خود را به فروش می‌رساند.
- کپی تریدینگ: معامله‌گران مبتدی می‌توانند با الگوبرداری از تریدرهای حرفه‌ای به سود برسند. البته این روش برای افراد ناآگاه به بازار ریسک بالایی دارد.
معامله‌گری یکی از مهم‌ترین انواع سرمایه گذاری در ارز دیجیتال است که برای انجام آن به تخصص بالایی در تحلیل تکنیکال و فاندامنتال نیاز دارید.
هودلینگ؛ بهترین روش سرمایه گذاری ارز دیجیتال برای افراد پرمشغله
هودلینگ یا سرمایه‌گذاری بلندمدت یکی از محبوب‌ترین روش‌های کسب سود از ارزهای دیجیتال است که معمولا بازه زمانی بیشتر از دو سال را شامل می‌شود. نحوه سود دهی ارز دیجیتال در این استراتژی چنین است که فرد در قیمت‌های پایین، ارز دیجیتال موردنظرش را خریداری می‌کند و آن را به کیف پول سرد خود انتقال می‌دهد. سپس سرمایه‌گذار بعد از چند سال و زمانی که ارز به قیمت مناسبی رسید، اقدام به فروش سرمایه خود می‌کند.
بعضی از هولدرها از خرید پلکانی برای سرمایه گذاری بلند مدت ارز دیجیتال استفاده می‌کنند؛ یعنی انواع ارز دیجیتال را در زمان‌ها یا با قیمت‌های مشخصی می‌خرند و این روند تا رسیدن به یک حاشیه سود مناسب ادامه پیدا می‌کند. به‌طورکلی، هودلینگ برای افراد ریسک‌ناپذیر و پرمشغله که وقت رصد همیشگی بازار را ندارند، بسیار مناسب است. البته که این روش نیز مانند هر نوع سرمایه‌گذاری دیگری باید با علم کافی انجام شود. ازهمین‌رو، تیم متخصص داجکس نحوه سرمایه‌گذاری بلندمدت را در دوره‌های آموزشی خود به‌طورکامل توضیح داده است.
خرید و فروش ارز دیجیتال را به ربات‌ها بسپارید!
بازار ارزهای دیجیتال برخلاف سایر بازارهای مالی، به‌صورت ۲۴ ساعته باز است. بسیاری از تریدرهای حرفه‌ای حتی هنگام خواب نیز برای معامله‌گری برنامه‌ریزی کرده و از ربات‌ها برای خرید و فروش ارز دیجیتال استفاده می‌کنند. معامله‌گری با ربات تریدر یکی از خاص‌ترین انواع سرمایه گذاری در ارز دیجیتال است که به دسته‌ای از برنامه‌های کامپیوتری اطلاق می‌شود. ربات‌های معامله‌گر به‌صورت خودکار، ارزهای دیجیتال موردنظر شما را معامله کرده و طبق برنامه عمل می‌کنند.
کسانی که می‌دانند آربیتراژ ارز دیجیتال چیست، از اهمیت سرعت و دقت در انجام این معاملات کاملا آگاه هستند. در معاملات آربیتراژ، تریدر از اختلاف قیمت‌های جزئی یک ارز در چندین بازار برای کسب سود استفاده می‌کند. ازآنجایی‌که ربات‌های تریدر قادر به مقایسه قیمت‌ها در کمترین زمان و با بیشترین دقت هستند، انتخاب بسیار خوبی برای انجام معاملات آربیتراژ محسوب می‌شوند.
استخراج ارز دیجیتال؛ کم‌ریسک‌ترین روش درآمدزایی از کریپتو
کسب درآمد از ارزهای دیجیتال با استخراج بیت کوین در سال ۲۰۰۹ شروع شد. کسانی که در آن زمان با بیت کوین آشنا بودند و به آینده آن ایمان داشتند، شروع به استخراج کردند. در گذشته امکان ماینینگ ارز دیجیتال با کامپیوترهای شخصی وجود داشت؛ اما امروزه برای کسب درآمد از این استراتژی باید به ماینرهای قدرتمند مجهز باشید. با پاسخ به سوال سختی شبکه چیست، کاملا متوجه خواهید شد که چرا در حال حاضر امکان استخراج ارزهای دیجیتال بزرگی مانند بیت‌کوین با کامپیوترهای شخصی وجود ندارد. انواع روش‌های استخراج ارز دیجیتال عبارت‌اند از:
- استخراج ارز دیجیتال با ماینرهای ASIC
- ماینینگ ارزهای دیجیتال با کارت گرافیک (GPU)
- استخراج ارزهای دیجیتال سبک با کامپیوتر (CPU)
- ماینینگ ابری
- شرکت در استخرهای ماینینگ
استخراج ارز دیجیتال به‌عنوان یکی از کم‌ریسک‌ترین انواع سرمایه گذاری در ارز دیجیتال شناخته می‌شود. البته برای کسب درآمد از این روش باید تجهیزات سخت‌افزاری موردنیاز را تهیه کرده و سپس به ماینینگ بپردازید.
داجکس؛ کامل‌ترین مرجع آموزش انواع سرمایه گذاری در ارز دیجیتال
در این مقاله به بررسی انواع سرمایه گذاری در ارز دیجیتال پرداختیم و هرکدام را به‌اختصار توضیح دادیم. به یاد داشته باشید که سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال کاملا پرخطر و ریسکی است. حتی معتبرترین ارزهای دیجیتال نیز با نوسان‌های شدیدی در گذر زمان مواجه می‌شوند؛ بنابراین مهم‌ترین اصل برای کسب سود و جلوگیری از زیان، آموزش معامله‌گری در این بازار است.
تیم متخصص داجکس با سال‌ها تجربه در زمینه معامله‌گری در انواع بازارهای مالی، دانش خود را در قالب دوره‌های آموزشی ارز دیجیتال به شما عزیزان تقدیم می‌کند. با استفاده از پکیج‌های مقدماتی و پیشرفته آموزش ارز دیجیتال داجکس، اصول اولیه معامله‌گری را به‌خوبی یاد می‌گیرید. سپس با تمرین و تکرار بسیار، بر بازار ارزهای دیجیتال مسلط شده و قادر به خرید و فروش رمز ارز با بیشترین سود خواهید بود. آیا شما استراتژی مناسب خود را پیدا کرده‌اید؟ به نظر شما بهترین روش برای کسب درآمد از بازارهای ارز دیجیتال چیست؟ تجربه‌های ارزشمند خود را با ما و سایر مخاطبان داجکس به اشتراک بگذارید.
با نمادبان بیاموزید: معرفی انواع شاخص های بورس و کاربرد آنها
آشنایی با انواع شاخص ها در بورس
اگر تاکنون همگام با آموزش‌های نمادبان فعالیت خود را در بورس آغاز کرده، کدبورسی دریافت کرده و با رعایت نکات سرمایه گزاری کم‌ریسک معامله انجام داده باشید، حتما به گزارشات روزانه از شاخص کل و شاخص هم وزن برخورده اید. اما این شاخص ها نمایانگر چه آماری بوده و چگونه می‌توانند بر تصمیمات ما تاثیرگذار باشند؟ در ادامه به بررسی تک‌تک این شاخص ها پرداخته و از پاسخ این سوالات پرده برمیداریم.
شاخص چیست؟
شاخص را بعنوان معیاری آماری تعریف می کنیم که تغییرات اقتصاد و به طور خاص‌‌تر تغییرات بازار بورس را نشان می دهد. به بیان دیگر شاخص نمایانگر مجموعه ای از متغییر‌های همگن است که به کمک آن می‌توان تحلیل کرد. در این مطلب به معرفی هشت شاخص اصلی بورس پرداخته و با کاربرد هریک بازارهای مالی و معرفی انواع آنها در تحلیل بازار سرمایه آشنا می شویم:
۱. شاخص کل قیمت
شاخص کل قیمت که به اختصار شاخص کل نیز خوانده می شود، همانی است که بیشترین اخبار در طول شبانه روز را درباره اش می شنوید. این شاخص میانگین افزایش یا کاهش قیمت سهام در کل بازار یا به عبارت دیگر میانگین کل بازدهی سرمایه گزاران را نشان می دهد. در این شاخص، شرکت ها به میزان بزرگی خود می توانند تاثیرگذار باشند. از آنجایی که شاخص کل فقط یک داده ی عددی است، معیار سنجش آن تمام اعداد و ارقام مربوط به یک سال مبدا به نام سال پایه (در ایران سال ۱۳۶۹) می باشد و میزان رشد یا سقوط آن براساس ارقام ثبت شده‌ی این سال سنجیده می شود. یعنی اگر شنیدید که شاخص کل بورس رشد ۵/۵ درصدی داشته، به این معناست که میانگین قیمت سهام کل شرکت های فعال در بورس، نسبت به سال ۶۹ به میزان ۵/۵ درصد افزایش پیدا کرده است. نکته‌ای که درباره‌ی شاخص کل وجود دارد این است که هرچه شرکت ها بزرگ تر بوده و سرمایه بیشتری داشته باشند، تاثیر بیشتری برآن می گذارند.
۲. شاخص کل هم‌وزن
از آنجایی که با معیار قراردادن شاخص کل، تاثیر شرکت های کوچک نادیده گرفته می شود، برخی کارشناسان آن را به قدر کافی کارآمد نمی دانند و معیاری مکمل برای آن تعریف می کنند: شاخص هم وزن. در این مفهوم، به تمام شرکت ها اعم از کوچک و بزرگ، در بورس با وزنی برابر در محاسبه شاخص کل در نظر گرفته شده و نوسانات مثبت و منفی آنها به یک اندازه در شاخص هم وزن تاثیرگذار است.
مقایسه‌ی شاخص کل و شاخص هم‌وزن، چهار حالت زیر را به دست می‌دهد:
- شاخص کل صعودی و شاخص کل هم‌وزن نزولی: این حالت بیان کننده ی این مساله است که بیشتر سهام‌های بازار سیرنزولی را طی‌کرده اما رشد سهام چند شرکت بزرگ و شاخص ساز، بر شاخص کل تاثیر گذاشته و باعث رشد آن شده است.
- شاخص کل نزولی و شاخص کل هم‌وزن صعودی: در این حالت شرکت های بزرگ سیر نزولی را طی کردهُ اما اکثر سهام های بازار با افزایش قیمت رو به رو شده اند. تکرار و توالی این حالت نشانه ای برای سرمایه گزاری در شرکت های کوچک‌تر است.
- هر دو شاخص صعودی: صعود هر دو شاخص حاکی از افزایش قیمت عموم سهام بازار بوده و تکرار و توالی آن خبر از روند صعودی در آینده را می‌دهد.
- هر دو شاخص نزولی: نزول هر دو شاخص علامت خوبی نیست و نشان می دهد عموم سهام بازار کاهش قیمت را تجربه کرده اند و تکرار و توالی آن حاکی از رکود است.
۳. شاخص بازده نقدی
شاخص بازده ی نقدی درواقع نمایانگر میانگین بازدهی ناشی از پرداخت سود نقدی شرکت‌های بورسی به سهامداران است. پس وقتی شاخص سود نقدی رو به افزایش است، شرکت‌ها به‌طور میانگین سود نقدی بیشتری را در مجامع عادی سالیانه بین سهامدارانشان تقسیم می‌کنند.
۴. شاخص قیمت و بازده نقدی
شاخص قیمت، در واقع تغییرات قیمت سهام در طول یک سال را نشان می دهد. در این شاخص فقط میانگین تغییرات قیمت نمایش داده شده و برخلاف شاخص کل سود پرداختی سالیانه شرکت‌ها در آن لحاظ نمی شود. برای مثال اگر بشنوید شاخص قیمت ۱۵٪ رشد داشته، معنایش این است که قیمت های سهام شرکت های بورسی به طور میانگین نسبت به سال گذشته ۱۵٪ درصد افزایش پیدا کرده اند.
شاخص بازده نقدی، تنها بازدهی حاصل از سود مصوب مجامع یا همان سود نقدی را محاسبه کرده و از این طریق بازدهی حاصل از کل سودهای پرداختی شرکت‌های بورسی را محاسبه می کند. نزول این شاخصحاکی از آن است که در مجامع سود کمتری پرداخت می‌شود. در این حالات نمی‌شود انتظار سود نقدی بالا داشت و می‌بایست انتظارات بازارهای مالی و معرفی انواع آنها و یا سبک معامله‌گری خود را اصلاح کنیم.
از مقایسه ی شاخص ها با یکدیگر نتایج دقیق تری حاصل می شود.
۵. شاخص صنعت و شاخص مالی
تمام شرکت های حاضر در بورس بسته به نوع فعالیت خود در دو دسته ی «صنعتی و تولیدی» و «مالی و خدماتی» جای می گیرند. شاخص صنعت نشان بازارهای مالی و معرفی انواع آنها بازارهای مالی و معرفی انواع آنها دهنده ی میانگین تغییرات قیمت سهام شرکت های فعال در حوزه ی صنعت، مانند صناییع خودروسازی، فلزات و. بوده و شاخص مالی نمایانگر میانگین تغییرات قیمت سهام شرکت های فعال در مالی مانند بانک ها و شرکت های بیمه ای است.
۶.شاخص سهام آزاد شناور
پیش از پرداختن به این شاخص می بایست با سهام آزاد شناور آشنا شویم. سهام آزاد شناور، بخشی از سهام یک شرکت است که دارندگان آن، آماده عرضه و فروش آن سهام هستند و انتظار می رود در آينده نزدیک قابل معامله باشد.
شاخص سهام شناور آزاد مانند شاخص کل محاسبه می شود تنها با این تفاوت که تنها درصد شناور آزاد شرکت ها در نظر گرفته می شود.
۷.شاخص بازار اول و بازار دوم
شرکت‌های فعال در بورس بر اساس مولفه‌هایی نظیر تعداد سهامداران، وضعیت سودآوری، میزان سرمایه، تعداد سهامی که توسط سهامداران حقیقی در بازار دادوستد می شود و. سنجیده شده و به دو دسته تقسیم می شوند. دسته‌ای که از وضعیت بهتری برخوردارند بازار اول نامیده شده و مابقی در بازارهای مالی و معرفی انواع آنها دسته‌ی بازار دوم جای می گیرند. شرکت های بازار اول خود به دو دسته ی تابلو اصلی و فرعی تقسیم می شوند و برای هریک از آنها شاخص هایی وجود دارد که میانگین تغییرات قیمت سهام شرکت‌های حاضر در آن گروه را مشخص می کنند.
۸. شاخص ۵۰ شرکت برتر
تمام شرکت های فعال در بورس در بازارهای مالی و معرفی انواع آنها بازه های زمانی حدود سه ماهه با یکدیگر مقایسه شده و ۵۰ شرکتی که بیشترین معاملات بازار در این بازه ی زمانی و بالاترین قابلیت نقد شوندگی را داشته باشند، معرفی شده و شاخص ۵۰ شرکت برتر نشان می دهد طی این مدت سود و قیمت آنها چه تغییراتی می کند.
نمادبان در تمامی مراحل سرمایه گذاری همراه شماست.
شما می‌توانید برای یافتن پاسخ سواالات بورسی خود، سایر مقالات نمادبان را بخوانید. همچنین پیشنهاد میکنیم برای اطلاع از گزیده اخبار بورس ایران، مشاهده آخرین اطلاعات نمادهای بورسی‌تان، و همچنین استفاده از سبد مجازی حرفه‌ای جهت رصد بازدهی سرمایه‌تان و تشکیل سبدهای مختلف اپلیکیشن نمادبان را نصب نمایید.
معرفی انواع مختلف مدل های مالی
انواع مختلفی از مدل های مالی در مدلسازی مالی وجود دارد. مدل های مالی با توجه به هدفی که بر اساس آن ساخته می شوند، می‌توانند از نظر شکل، نوع و پیچیدگی متفاوت باشند. لذا شما به عنوان یک مدلساز مالی، باید با توجه به مساله ای که سعی در حل آن دارید و اینکه چه کسانی استفادکنندگان نهایی مدل های شما هستند، مدل های مالی خود را طراحی کنید.
این مطلب آموزشی با هدف آشنایی شما با انواع مدلهای مالی و همچنین موارد استفاده آنها نوشته شده است.
قبل از پرداختن به موضوع اصلی، باید به این نکته توجه کنیم که تمام انواع مدل های مالی، از ابتدایی ترین تا پیچیده ترین آنها، چهار ویژگی اصلی دارند که عبارت اند از:
- پویا بودن: مدل مالی شامل ورودی‌هایی است که به تبع تغییرات آنها، محاسبات و لذا نتایج هم مشمول تغییرات می شود. بنابراین مدل مالی همواره باید از انعطاف‌پذیری داخلی برای نمایش نتایج مختلف یا محاسبات نهایی براساس تغییر چند ورودی اصلی، برخوردار باشد.
- داشتنزنجیره ای از روابط بین متغیرها: هنگام تغییر هر یک از فرضیات ورودی توسط کاربر، اغلب یک واکنش زنجیره‌ای رخ می‌دهد. برای مثال، تغییر نرخ رشد سبب تغییر حجم فروش می‌شود؛ هنگام تغییر حجم فروش، درآمد، کمیسیون‌های فروش و سایر هزینه‌های متغیر تغییر خواهد کرد.
- قابلیت پیش‌بینی: مدلهای مالی نگاه به آینده دارند. مدل‌سازان مالی اغلب می‌خواهند بدانند که پیش‌بینی‌های مالی آنها در ادامه راه چه خواهد بود. برای مثال، در صورت ادامه دادن به نرخ رشد ثابت خود، وجوه در گردش شما در پنج سال آینده چگونه خواهد بود؟
- دربردارنده سناریوها (نتایج فرضی): از آنجا که مدل مالی به جای نگاه به گذشته به آینده توجه دارد، یک مدل مالی خوب، به آسانی برای اجرای سناریو و تحلیل حساسیت قابل استفاده است. به طور مثال در صورت بالا رفتن نرخ بهره چه اتفاقی می‌افتد؟ قبل از آغاز ضرر، چقدر می‌توان تخفیف داد؟
درادامه با ما همراه باشید تا به رایج ترین انواع مدل های مالی نگاهی بیندازیم:
مدل سه صورت مالی (Three Statment Model)
ما در این مدل مالی، همانطور که از نام آن بر می آید، برای تعیین عملکرد مالی یک شرکت، از سه صورت مالی اساسی استفاده می کنیم. این سه صورت مالی شامل ترازنامه، صورت سود و زیان و صورت جریان وجوه نقد است. در این مدل، هر سه صوررت مالی از طریق فرمول های اکسل اثرات متقابل بر هم دارند. این ارتباط به نحوی است که تمامی حسابها به هم متصل و مجموعهای از مفروضات بتوانند باعث تغییراتی در کل این مدل شوند. این مدل به عنوان اساسی ترین و مهم ترین مدل مالی شناخته می شود. از این رو بسیار مهم این است که با نحوه پیوند این سه صورت مالی آشنا شویم.
ما در یک مطلب آموزشی دیگر، نحوه ساخت مدل سه صورت مالی در اکسل را آموزش خواهیم داد.
موارد استفاده:
بانک ها و موسسات مالی، برای ارزیابی عملکرد مالی وام گیرندگان شرکتی، از این مدل استفاده می‌کنند.
مدل رتبه بندی اعتباری (Credit Rating Model)
این مدل بر مبنای مدل سه صورت مالی ایجاد می شود. با این تفاوت که مدل رتبه‌بندی اعتباری، برای انجام پیش‌بینی‌های سه تا پنج ساله بسط بیشتری می یابد و شامل پارامترهای دیگری نظیر رشد آتی تقاضا در صنعت، قدرت و کیفیت مدیریت، کیفیت وثیقه‌ها، هدایت حساب‌های بدهی جاری و غیره است. امتیاز اعتباری، میانگین وزنی امتیاز ریسک مالی، امتیاز ریسک مدیریت، امتیاز ریسک تجاری، و امتیاز ریسک صنعتی محاسبه شده است.
موارد استفاده:
وقتی شرکتی درخواست وام می‌کند، بانک از این مدل برای ارزیابی نرخ بهره قابل اعمال و پتانسیل وامگیری قانونی شرکت استفاده می‌کند.
مدل تحلیل مقایسه ای شرکت و یا تحلیل نسب (Comparable Company Analysis or Ratio Analysis)
تحلیلگر، باید بر مبنای پروفایل تجاری شرکت (همچون دامنه فعالیت، دستهبندی محصولات و خدمات و مشتریان هدف و غیره) و پروفایل مالی (اندازۀ شرکت، رده بندی و غیره) مجموعهای از شرکت‌های قابل مقایسه را تعیین کند.
انواع مختلف نسبتهای مالی، که می توان از آنها در این تحلیل استفاده کرد، عبارتند از نسبت قیمت به ارزش دفتری (P/B)، ضریب قیمت به سود (PE Multiple)، ارزش بنگاه اقتصادی به سود قبل از کسر بهره، مالیات و استهلاک (EV/ EBITDA) و غیره.
موارد استفاده:
هنگام سنجش جایگاه یک شرکت نسبت به رقبا و شرکت های متناظر آن، باید از روش تحلیل نسبت یا تحلیل مقایسه‌ای شرکت استفاده کنیم.
مدل جریان نقد تنزیلشده ( Discounted Cash Flow (DCF) Model )
این مدل یک مدل تحلیل ارزش گذاری به شمار می رود. اساس مدل جریان نقدی تنزیلشده برای ارزیابی شرکت، ارزش خالص فعلی (NPV) جریان نقدی آتی کسب و کار است. جریانهای نقدی آتی باید با نرخ تنزیل مناسبی که همان متوسط وزنی هزینه فرصت سرمایه ( WACC ) است، تنزیل شوند.
با توجه به اهمیت این مدل، سعی خواهیم کرد به در مورد توابع XNPV ، NPV و نحوه ساخت مدل جریان نقد تنزیل شده، در یک مطلب آموزشی، به طور مفصل صحبت کنیم.
موارد استفاده:
از این نوع مدل مالی برای تحقیق در مورد حقوق صاحبان سهام و سایر حوزه های بازارهای سرمایه مانند ارزش گذاری یک پروژه یا سرمایه گذاری استفاده می‌شود.
مدل تملک اهرمی (Leveraged Buyout (LBO) Model)
این مدل، شکل پیچیده‌ای از مدلسازی مالی به شمار می‌رود. این مدل نیز مدل تحلیل ارزشگذاری است، اما تفاوت آن با مدل جریان نقدی تنزیلشده در این است که در مدل تملک اهرمی، عمده تأمین مالی از محل استقراض در نظر گرفته می‌شود. به عبارت دیگر، در خرید اهرمی، یک شرکت تملک را از طریق مقدار زیادی بدهی تأمین مالی می‌کند. کار مدلسازی LBO تخمین این است که کسب‌وکار با چه احتمالی بدهی را حفظ می‌کند یا چه سطحی از عملکرد برای فروش نهایی و تأدیه بدهی لازم است. مدل تملک اهرمی معمولاً مستلزم زمان بندی های بدهی پیچیده مدلسازی است.
موارد استفاده:
این مدل با بازارهای مالی و معرفی انواع آنها تعیین بازده خروجی و ارزشگذاری منصفانه به شرکت خریدار اجازه می دهد تا بالاترین نرخ بازده داخلی تعدیل شده با ریسک را کسب کند.
مدل ادغام و تملیک (Merger and Acquisition (M&A) Model)
مدل ادغام و تملیک مدل پیشرفته تری است که برای ارزیابی تاثیر ادغام و تملک بر سود هر سهم (EPS) استفاده می شود. بنابراین هدف کلی مدلسازی ادغام، درک تأثیر تملک بر EPS خریدار و نحوه مقایسه EPS جدید با EPS موجود است. اگر EPS جدید بیشتر باشد، معامله مزبور «نموکننده» خوانده می‌شود درحالی‌که به سناریوی مقابل «تقلیل‌دهنده» گفته می شود.
موارد استفاده:
وقتی دو شرکت تصمیم می گیرند که به منظور گرفتن سهم بیشتری از بازار، متنوع سازی و یا دلایل دیگر با هم ادغام شوند، یا وقتی شرکتی تصمیم میگیرد شرکت دیگری را تحت تملک خود درآورد، تحلیلگر بانکداری سرمایه گذاری، این نوع مدل ها را برای ارزیابی سهام انجام می دهد.
مدل بودجه‌ای (Budget Model)
از این مدل به منظور مدلسازی تأمین مالی برای تحلیل و برنامه ریزی مالی استفاده می شود. هدف از این کار پیش بینی بودجه است. مدل های بودجه‌ای معمولا بر مبنای ارقام ماهیانه یا سه ماهه طراحی می شوند و تمرکزشان عمدتا بر صورت سود و زیان است.
مدل قیمت‌گذاری اختیار معامله (Option Pricing Model)
در تعریف اختیار معامله آمده است که این معامله به خریدار آن، اختیار و نه اجبار خرید و فروش یک دارایی معین را در قیمت تعیین شده تا یک زمان مشخص اعطا می کند. به‌طور کلی، دو نوع مدل در اینجا به کار می‌رود که عبارتند از مدل دوجمله‌ای و مدل بلک-شولز. هر دوی این مدل ها از روش‌های آماری پیچیده‌ای استفاده می‌کنند.
موارد استفاده:
معامله گران حرفه‌ای اختیار معامله از این مدل استفاده می‌کنند. از این مدل ها برای تعیین پارامترهایی که ارزش آنها در حال حاضر مشخص هستند (مانند قیمت پایه، قیمت اعمال، و روزهای انقضای اختیار معامله) و نیز پیش بینی ها و مفروضات در سایر پارامترها از جمله نوسانات ضمنی به منظور محاسبه ارزش نظری برای اختیارات معامله خاصی در زمانی معین، استفاده می شود.
دیدگاه شما