قبل از خرید لپ‌تاپ حتماً این 10 نکته را رعایت کنید
لپ‌تاپ‌ها به دلیل سهولت در جابه‌جایی گزینه مناسبی برای برای کار یا استفاده شخصی هستند اما قبل از خرید باید مشخص کنید که به دنبال چه چیزی در یک لپ‌تاپ هستید و آن را برای چه کارهایی می‌خواهید؟
به گزارش سایت طلا، لپ‌تاپ‌ها به دلیل سهولت در جابه‌جایی گزینه مناسبی برای برای کار یا استفاده شخصی هستند اما قبل از خرید باید مشخص کنید که به دنبال چه چیزی در یک لپ‌تاپ هستید و آن را برای چه کارهایی می‌خواهید؟
لپ‌تاپ‌ها معمولا به دلیل اندازه کوچکتر، باتری قدرتمند و وزن پایین، قیمت بیشتری نسبت به رایانه‌های خانگی دارند؛ اما این مزیت را هم دارند که به سادگی می‌توانید آن را جابجا کنید. با پاسخ به چند سوال و اولویت‌بندی آنها، می‌توان لپ‌تاپ مناسب‌تری تهیه کرد و انتخاب بهتری داشت.
لپ‌تاپ را برای چه کاری می‌خواهید؟ چند ساعت در بیرون خانه از لپ‌تاپ استفاده می‌کنید و زمان نگهداشت باتری چقدر برایتان مهم است؟ قدرت سخت‌افزار مثل گرافیک و سی‌پی‌یو برای شما چقدر اهمیت دارد؟ از لپ‌تاپ برای تدوین فیلم استفاده می‌کنید و یا گیمر هستید؟ صفحه نمایشی چه اندازه‌ای می‌خواهید؟ چقدر لپ‌تاپ را جابجا می‌کنید و وزن آن چقدر برایتان اهمیت دارد؟ چقدر می‌خواهید برای خرید لپ‌تاپ هزینه کنید؟
به طور مثال لپتاپهای گیمینگ معمولا سخت افزار قدرتمندی دارند اما وزن بالاتری هم نسبت به دیگر لپ‌تاپ‌ها دارند، پس اگر شرایطتان به شکلی است که لپ‌تاپ را باید دائما بین محل زندگی و کارتان جابجا کنید، لپ‌تاپ‌هایی که وزن سنگینی دارند مناسب کار شما نیستند. پس قبل از هر چیزی مشخص کنید که به دنبال چه چیزی در یک لپ‌تاپ هستید و آن را برای چه کارهایی می‌خواهید؟
۱_مشخص کردن بودجه بر اساس کاربری
هزینه و قیمت به خصوص در شرایط فعلی که قیمت کالاهای دیجیتال بالا رفته یک فاکتور بسیار مهم است؛ اگر استفاده حرفه‌ای و سنگین از لپ‌تاپ دارید یا از آن برای بازی و استریم استفاده می‌کنید، باید هزینه بیشتری را صرف آن کنید اما اگر لپ‌تاپ را برای کارهای روزمره معمولی مثل مرور اینترنت یا تماشای فیلم و چک کردن ایمیل‌ها و تایپ استفاده می‌کنید، یک لپ‌تاپ میان رده یا حتی ارزان قیمت هم می‌تواند نیاز شما را برطرف کند. بنابراین قبل از انتخاب لپ تاپ، اول کاربری و براساس آن بازه قیمت خود را مشخص کنید.
۲- میزان حمل لپ‌تاپ
اگر لپ‌تاپ مناسب حمل و سبک می‌خواهید، بهتر است ابعاد کوچک و متوسط را انتخاب کنید. ابعاد لپ‌تاپ‌ها معمولا از ۱۱.۶ اینچ تا ۱۷.۳ اینچ (در برخی مدل‌ها بزرگتر) متغیر است. لپتاپهای ۱۱.۶ تا ۱۴ اینچی گزینه مناسبی برای حمل و جابجایی هستند؛ البته توجه کنید که لپ‌تاپ‌هایی در این ابعاد گاهی سخت افزار ضعیف‌تری نسبت لپتاپهای بزرگتر دارند. برای کارهای سنگین یا بازی بهتر است ابعاد بزرگتر را انتخاب کنید. لپ‌تاپ‌ها ۱۴ تا ۱۷ اینچی گزینه مناسبی برای کارهای گرافیکی و بازی هستند که در کنار قدرت بیشتر، قیمت بالاتر هم دارند.
۳-کارایی صفحه نمایش
برای یک تجربه مناسب و با کیفیت، لپ‌تاپی را انتخاب کنید که کیفیت صفحه نمایش آن حداقل FullHD (۱۹۲۰ در ۱۰۸۰) باشد.
اگر گیمر هستید یا از لپ‌تاپ برای کارهای گرافیکی سنگین استفاده می‌کنید و کیفیت صفحه برایتان اهمیت زیاد دارد، برای تجربه بهتر می‌توانید صفحه نمایش‌هایی با کیفیت QHD (۲۵۶۰ در ۱۴۴۰) یا UHD (۳۸۴۰ در ۲۱۶۰) انتخاب کنید که البته در رده لپتاپهای گران‌قیمت هستند. ویژگی دیگر صفحه نمایش در کنار کیفیت، قابلیت لمس آن است. بسیاری از لپتاپهای جدید به صفحه نمایش لمسی مجهز هستند که یکی از ویژگی‌های جذاب صفحه نمایش‌های جدید است. اگر قابلیت لمس برایتان مهم است لپ‌تاپی با صفحه لمسی انتخاب کنید که مناسب نیاز شما باشد.
۴-بازدهی باتری
در انتخاب لپ‌تاپ باید به عمر و بازدهی یا مدت نگهداری شارژ توسط باتری لپ‌تاپ توجه کنید. لپتاپهای میان‌رده و گران قیمت بازار در حال حاضر بین ۵ تا بالاتر از ۱۰ ساعت شارژ نگه می‌دارند که باید با توجه به قیمت و استفاده‌ای که از لپ‌تاپ دارید اندازه بازار سرمایه‌گذاری تأثیرگذار؟ گزینه مناسب را انتخاب کنید. توجه کنید که میزان نگهداری شارژ لپ‌تاپ در شرایط استفاده معمولی اندازه گیری می‌شود. در کارهای سنگین گرافیکی یا بازی این مدت زمان به نصف یا حتی کمتر می‌رسد.
۵-رم و سی‌پی‌یو
RAM و CPU دو مشخصه فنی مهم هر لپ‌تاپ هستند. سرعت لپ‌تاپ شما تا حد زیادی به این دو قطعه سخت‌افزاری بستگی دارد. رم بیشتر در لپ‌تاپ به شما اجازه می‌دهد تا برنامه‌های بیشتری را همزمان باز کنید و سریع تر به اطلاعات دسترسی پیدا کنید. لپتاپهای جدید از ۴ تا ۶۴ گیگابایت رم دارند که برای کاربری متوسط و روان رم ۸ و ۱۶ کفایت می‌کند.
قدرت پردازنده هم بسیار در سرعت لپ‌تاپ و به ویژه در کارهای سنگین اهمیت دارد. تولید کنندگان لپ‌تاپ از دو پردازنده یا سی‌پی‌یو معروف یعنی اینتل و AMD استفاده می‌کنند که هرکدام از این برندها پردازنده‌هایی با قدرت و قیمت مختلف دارند.
۶-پردازنده گرافیکی
اگر استفاده سنگین و گرافیکی از لپ‌تاپ دارید، پردازنده گرافیکی مجزا بسیار مهم است. پردازنده گرافیکی بهترین و سنگین‌ترین تصاویر را ساخته و پرداخته و به شما نمایش می‌دهد، به همین دلیل است که برای بازی و کارهای گرافیکی به یک پردازنده گرافیکی قدرتمند نیاز دارید. معروف‌ترین پردازنده‌های گرافیکی در بازار را شرکت‌های انویدیا و ای‌ام‌دی تولید می‌کنند؛ فضای ذخیره کارت گرافیکی معروف از ۲ تا ۸ گیگ متغیر است که البته مدل‌های ۱۲ گیگ و بالاتر هم وجود دارند که به علت قیمت بسیار بالا استفاده زیادی در ایران ندارند. توجه کنید که فضای ذخیره یکی از فاکتورهاست؛ سرعت و قدرت پردازش پردازنده‌های گرافیکی با توجه به مدل و قیمت آنها متغیر است.
۷-حافظ لپ تاپ
فضای حافظه و ذخیره لپ‌تاپ‌ها به دو دسته SSD و HDD تقسیم می‌شود. فضای حافظه HDD فضای بیشتری و قیمت پایین‌تری دارد اما صدا و مصرف انرژی بیشتری هم دارد. لپتاپهای جدید معمولا به دو فضای حافظه SSD و HDD در کنار هم مجهز هستند که معمولا HDD برای ذخیره فایل‌های بزرگ استفاده می‌شود و SSD برای نصب نرم‌افزار و ویندوز کاربرد دارد. استفاده از حافظه SSD سرعت اجرای ویندوز، نرم‌افزار و بازی‌ها را به شکل قابل توجهی افزایش می‌دهد و در عین حال صدای کمتری دارد و انرژی کمتری مصرف می‌کند؛ البته بهتر است لپ‌تاپی که انتخاب می‌کنید در کنار حافظه SSD به یک هارد HDD هم مجهز باشد.
۸-کیبورد و تاچ پد
طبق اطلاعات سایت اپراتور دوم تلفن همراه، میزان حرکت کلیدهای صفحه کیبورد و فضای کافی بین کلیدها، در راحتی استفاده از کیبورد بسیار مهم است و روی تجربه کاری شما با لپ‌تاپ بسیار تاثیر گذار است. سرعت و دقت پاسخ دهی تاچ پد را حتما پیش از خرید حضوری بررسی کنید، اما اگر قصد خرید غیرحضوری دارید می‌توانید این اطلاعات را از اینترنت با مطالعه کامنت‌های دیگر کاربران یا UGC ها و مشاهده ویدیوهای آنباکس و بررسی لپ‌تاپ به دست بیاورید.
۹-جنس بدنه
اگر لپ‌تاپ را برای جابجایی و حمل استفاده می‌کنید، کیفیت ساخت و مواد استفاده شده در آن بسیار مهم است. جنس بدنه لپ‌تاپ‌ها معمولا از پلی کربنات، آلومینیوم، پلاستیک فشرده یا ترکیبی از این مواد است؛ لپتاپهای آلومینیومی معمولا مقاوم بالاتری دارند و راحت‌تر خنک می‌شوند.
۱۰- اتصالات و پورت‌ها (USB)
لپتاپهای امروزی معمولا از اتصال USB ۳ و Type-C پشتیبانی می‌کنند و پیشنهاد می‌کنیم در انتخاب لپ‌تاپ به این اتصالات و پورت‌ها دقت کنید. پورت‌های USB-۳ و Type-C سرعت بسیار بالایی دارند و برای انتقال داده و اطلاعات مناسب هستند.
تکنولوژی هر روز پیشرفت می‌کند و به این فهرست می‌توان چیزهایی مثل سرعت و نسل اتصال وای‌فای یا پشتیبانی از امنیت بیومتریک مثل تشخیص چهره و اثر انگشت را هم اضافه کرد که به طور حتم با افزایش امکانات قیمت لپ‌تاپ هم بالاتر می‌رود.
آسیا پاسفیک چه واکنشی به عضویت ایران در پیمان شانگهای نشان داد؟
عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای قطعا با پیامد‌های داخلی و خارجی مثبت و رو به جلو در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی برای کشور همراه خواهد بود.
به گزارش خبرنگار ایبِنا، اما از سوی دیگر، دیدگاه و چشم‌انداز حاکمیت‌ها و رسانه‌های غربی و خارجی نسبت به این اتفاق مهم نیز حائز اهمیت است؛ لذا ما بر آن شدیم تا با رصد و مانیتورینگ گزارش و تحلیل‌های خروجی از رسانه‌های مطرح بین المللی، واکنش غربی‌ها نسبت به عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای را تبیین کنیم. این مقاله به تبیین و بررسی گزارش تحلیلی مانا خان، تحلیلگر ارشد تایمز، رویترز و آسیا پاسفیک در گزارشی تحت عنوان "عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای چه معنایی برای منطقه دارد؟ " می‌پردازد. این یادداشت تحلیلی، ۲۴ ساعت پس از عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای در رسانه‌ی دیپلمات وابسته به سازمان آسیا پاسفیک منتشر گردید و از اثرات و پیامد‌های عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای از منظر غربی‌ها و چشم اندازه پیش روی کشور پرده برداشته است.
آرایش جدید در منطقه با عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای
ایران جدیدترین عضو سازمان همکاری شانگهای است.
این جمله، تیتر اول بسیاری از رسانه‌ها و نشریات سیاسی و اجتماعی کشورهای منطقه آسیا، آسیاپاسفیک و خاورمیانه در روز اول پس از عضویت ایران در پیمان شانگهای بوده است؛ هنگامه‌ای که بسیار مهم و حیاتی برای منطقه به شمار می‌رود و حضوری که ایران را در جایگاهی جدید با چشم انداز امید بخش قرار خواهد داد و می‌تواند موجب توسعه همکاری اقتصادی و تجاری اندازه بازار سرمایه‌گذاری تأثیرگذار؟ کشور در سطح منطقه و جهان شود. این امر، یک سکه دو رو و جریان دو بخشی خواهد بود:
در روی اول سکه، افزایش پویایی و نشاط اقتصادی که برای حاکمیت داخلی و عموم مردم اهمیت دارد. در روی دوم سکه، ایجاد بستر شکننده و نا امن برای حاکمیت قدرتمند و سلطه طلب غربی که نسبت به توسعه و پیشرفت اقتصادی ایران نگران است و به سبب کاهش سهم وابستگی و استعماری در قبال آنها، خطری قریب الوقوع برای منافع خود در منطقه احساس می‌کنند.
امتداد جریان در هر دو روی این سکه، به نفع منافع ایران در داخل و خارج خواهد بود و نگاه تحلیلی مانا خان، تحلیلگر ارشد تایمز، رویترز و آسیا پاسفیک به این موضوع قابل توجه است:
عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای چه معنایی برای منطقه دارد؟
بیست و دومین اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای در ۱۶ اندازه بازار سرمایه‌گذاری تأثیرگذار؟ سپتامبر در شهر سمرقند ازبکستان با موفقیت به پایان رسید؛ جایی که سران ۸ کشور عضو دائم سازمان همکاری شانگهای شامل چین، روسیه، ازبکستان، قرقیزستان، قزاقستان، تاجیکستان، هند و پاکستان برای بحث در مورد چالش‌های منطقه‌ای و جهانی معاصر گرد هم آمدند. این اولین نشست سران سازمان همکاری شانگهای بود که از زمان شیوع کووید-۱۹ به صورت حضوری برگزار می‌شد.
اجلاس امسال عمدتاً به دو دلیل توجه بسیاری از رسانه‌های منطقه‌ای و غربی را به خود جلب کرد:
اول اینکه این نخستین نشست سران کشورهای سازمان همکاری شانگهای از زمان آغاز درگیری بین روسیه و اوکراین بود. حضور قدرتمند روسیه عضو اصلی سازمان همکاری شانگهای، توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرد. علاوه بر این، در حاشیه این اجلاس، شی جین پینگ، رئیس جمهور چین اولین دیدار حضوری خود را با پوتین از زمان آغاز جنگ روسیه و اوکراین انجام داد.
دوم اینکه، یکی دیگر از ویژگی‌های مهم این اجلاس، الحاق رسمی ایران به عنوان عضو دائم در سازمان همکاری شانگهای بود. ایران در ۱۵ سپتامبر یادداشت تعهدات خود را برای پیوستن به این سازمان امضا کرد و رئیس جمهور ازبکستان به عنوان مدیر این دوره در نشست سمرقند رسما عضویت کامل ایران در سازمان همکاری شانگهای را اعلام کرد.
این مسئله، مهم‌ترین رویداد ۵ سال اخیر پیمان شانگهای بوده که مورد توجه کشورهای اندازه بازار سرمایه‌گذاری تأثیرگذار؟ عضو و سایر قدرت‌های جهان که نمایندگان و حافظان منافع غیرمستقیم خود را در این سازمان دارند، قرار گرفته است.
حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه ایران در صفحه اینستاگرام خود اعلام کرد:
"با امضای سند عضویت کامل در سازمان همکاری شانگهای، اکنون ایران وارد مرحله جدیدی در همکاری‌های مختلف اقتصادی، تجاری، ترانزیت، حمل و نقل بین الملل و انرژی خواهد شد "
سازمان همکاری شانگهای سال گذشته درخواست ایران را برای عضویت پذیرفته بود و تکمیل تشریفات آن یک سال به طول انجامید. تحلیل اطلاعات ما در آسیا پاسفیک نشان می‌دهد یک روی این مسئله می‌تواند به دلیل عدم تمایل برخی اعضای سازمان و مخالفت آنها با عضویت ایران بوده باشد که حضور ایران در پیمان شانگهای را به ضرر خود و منافع هم پیمانان قدرتمند غربی خود می‌بینند؛ لذا به نظر می‌رسد مدت زمان طولانی انتظار ایران برای عضویت، دلایلی غیر از تشریفات اداری نیز داشته است.
به احتمال زیاد، قرار است عضویت کامل ایران از آوریل ۲۰۲۳ اجرایی شود. پیش از این، ایران تنها عضو ناظر این پیمان بود، اما از این پس اجازه خواهد داشت در جلسات سازمان، به عنوان اصلی شرکت فعالانه داشته، به بحث و گفتگو بپردازد و در رای گیری‌ها شرکت کند.
ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور ایران، جمعه در دومین روز اجلاس سران همکاری شانگهای، بر اهمیت حفظ روابط و تعاملات نزدیک با همه کشورهای منطقه از جمله کشورهای سازمان همکاری شانگهای تاکید کرد. وی افزود: سیاست خارجی ایران بر حضور موثر و چند جانبه در مناسبات منطقه‌ای و جهانی متمرکز است.
این سخنان رئیس جمهوری ایران نشان می‌دهد که احتمالا عزم این کشور برای شروع یک تحول اقتصادی در سطح بین الملل جدی است. ایران در سال‌های اخیر با وجود تمامی تحریم‌هایی که به صورت رسمی در شورای امنیت سازمان ملل بر ضد عملکرد مخاطره آمیز آنها در حوزه بین الملل تصویب شده است، همچنان در تلاش برای بهبود وضعیت اقتصاد داخلی خود هستند. کاهش میزان فروش نفت به صورت مستقیم، عدم همکاری دولت‌های مختلف در جهان برای مبادلات تجاری با ایران و عدم استقبال از محصولات ایرانی به صورت فراگیر در بازار نشان دهنده‌ی انزوای اقتصادی این کشور در منطقه و جهان در دهه‌های اخیر بوده است. تحلیل‌ها و داده‌های ما نشان می‌دهد که بسیار از این عدم تمایلات برای مراودات اقتصادی و تجاری با ایران در قالب صادرات و واردات، ریشه در ترس و نگرانی این کشورها از قطع حمایت قدرت‌های جهانی مانند آمریکا، اسرائیل، انگیس، فرانسه، چین و روسیه پس از شروع به مبادلات تجاری با ایران دارد؛ نگرانی‌هایی که برخی دولت‌ها به صورت آشکار از آن سخن به زبان آورده اند و حاضر به از دست دادن منافع بلند مدت خود در ازای همکاری کوتاه مدت با ایران نیستند.
به نظر می‌رسد عضویت ایران در پیمان شانگهای برخی از این نگرانی‌ها را کاهش دهد و شاهد شرایط بهتری برای اقتصاد ایران در سال‌های آینده باشیم. البته همه می‌دانیم که ایران راه طولانی، پر خطر، پر چالش و سختی در پیش رو خواهد داشت.
این درست است که حضور ایران در سازمان همکاری شانگهای موجب ارتقا وضعیت اقتصاد داخلی و اقبال تجاری بهتر کشورهای دیگر با ایران در عرصه بین الملل خواهد شد، اما به همین سادگی نخواهد بود و ممکن است کارشکنی‌ها و سنگ اندازی‌های بیشتری نسبت به قبل را تجربه کنند.
البته باید قبول کرد که سران جمهوری اسلامی خیلی هم نمی‌توانند خوشبین باشند؛ چون رویداد‌های سال‌های گذشته نشان داده که قدرت‌های بزرگ می‌توانند تعهد بدهند، اما به تعهد خود پایبند نباشند، می‌توانند قول دهند و به قول خود عمل نکنند و ایران هم عملا در مقابل این کارشکنی‌ها نتوانسته اقدام موثری انجام دهد و اهرم تاثیرگذار و قابل اتکایی برای فشار بر دولت‌هایی نظیر آمریکا و انگلیس و حتی هم پیمان به ظاهر قابل اعتماد و خوش قول خود یعنی روسیه نداشته است. شاید برای همین است که رئیس جمهور ایران کشور خود را آماده‌ی تعاملات سازنده با جهان اعلام می‌کند. زیرا حاکمیت ایران می‌داند طبق دستورالعمل‌های پیمان شانگهای، از این به بعد کشورها نمی‌توانند ایران در بسیاری از مناسبات تجاری در عرصه بین الملل نادیده بگیرند و این یعنی شروع قدرتمند در منطقه و جهان.
سخن آخر اینکه تغییر رویکرد سازمان همکاری شانگهای برای بسط و گسترش تمامیت اقتصادی خود در جهان مشهود است. تصمیم اعضای اصلی در نشست امسال مبنی بر آغاز روند بررسی حضور بحرین، مالدیو، امارات، کویت و میانمار به عنوان شرکای جدید پیمان شانگهای در اجلاس سمرقند، نشان از تمایل این سازمان و اعضای آن برای تشکیل یک ساختار حاکمیت اقتصادی منسجم، قدرتمند و پویا دارد. چنین روندی همزمان با عضویت دائم ایران در پیمان شانگهای، می‌تواند برای مردم و حکومتش امید بخش و توسعه آفرین باشد.
حال باید منتظر ماند و به تماشای اجرای تفاهم نامه و قراداد‌های تجاری نوشته شده بر روی کاغذ در اجلاس سمرقند نشست.
چین به دنبال اعمال قدرت بیشتر- در آسیا و دیگر نقاط دنیا/ گزارش اکونومیست
شفقنا آینده- اکونومیست در گزارشی نوشته که سیاست‌های چین در سال‌های اخیر در راستای اعمال هر چه بیشتر قدرت در آسیا و حتی فراتر از آن بوده- و از این رو که این کشور در زمینه اعمال فشار اقتصادی و حتی سیاسی به درجه استادی رسیده؛ از این اهرم فشار برای توسعه نفوذ جهانی خود بهترین استفاده را به عمل می‌آورد.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا به نقل از اکونومیست؛ یک مقام ارشد غربی که گفتگوهای زیادی با رهبران چین داشته، در این زمینه می‌گوید: «من هرگز نشنیده‌ام که چینی‌ها بگویند که به دنبال سرنگونی نظم بین‌الملل هستند. از سوی دیگر اما به طور مستمر در حال چیدن مهره‌های خودشان در سراسر تخته پازل هستند». او در ادامه می‌گوید: «با این حال سوال روز این است که چین تا چه زمانی حاضر به بازی با قوانینی خواهد بود- که قدرت‌های دیگر تعیین کرده‌اند».
این مقام چینی می‌گوید که رهبران این کشور با این که تعهداتی در زمینه‌هایی چون مقابله با چالش‌های جهانی- از تغییرات اقلیمی تا تنوع زیستی- پذیرفته‌اند؛ ولی با این حال در اغلب اوقات در حداقلی‌ترین شکل ممکن کمک یا حمایت می‌کنند و البته همیشه هم تلاش می‌کنند این حمایت‌ها را طبق شرایط خودشان ارائه دهند. به باور او؛ تماشای چگونگی اعمال فشار و نفوذ چین با کمک اهرم‌های قدرت اقتصادی و سیاسی- که بسیار صبورانه سرمایه‌های سیاسی و اقتصادی را به کار می‌گیرد- تاثیرگذار است. با این حال این کشور تاکنون این موضوع را پوشیده نگه داشته- که چه هدف مشخصی را دنبال می‌کند.
دولت بایدن می‌گوید که حداقل خواست چین ایجاد یک حوزه نفوذ- دست کم در آسیا- و شاید هم تبدیل شدن به قدرت برتر جهان است. این موضوعی است که راش دوشی قبل از انتصاب به عنوان مدیر چین در شورای امنیت ملی در کتاب پرخواننده و هشدار دهنده‌اش «استراتژی بزرگ چین برای تغییر نظم آمریکایی» به تاکید مطرح کرده بود.
نویسنده با استفاده از متون کتاب‌ها و سخنرانی‌های حزب کمونیست چین استدلال می‌کند که این کشور بعد از سه رویداد مهم، آمریکا را به‌عنوان رقیب اصلی خود دیده است. اولین رویداد در این روند تظاهرات ضد دولتی دانشجویان در میدان تیان‌آن‌من در ژوئن 1989 بود. پیروزی کوبنده آمریکا در جنگ خلیج فارس در اوایل سال 1991 و فروپاشی شوروی نیز در پایان آن سال دو رویداد دیگر هستند که رقابت جهانی چین و آمریکا را تشدید کردند.
به گفته آقای دوشی؛ چین دهه‌های متمادی- حتی زمانی که به دنبال سرمایه و دانش غربی بود- تلاش داشته قدرت آمریکا را کم‌رنگ کند. این کشور به تدریج، همراه با افزایش قدرت، قلمرو خود را ابتدا در بین همسایگان نزدیک گسترش داد و سپس این روند را تا آمریکای لاتین و حتی قطب شمال ادامه داد.
به باور نویسنده این کتاب؛ در سال‌های اخیر اتفاقاتی مانند انتخاب دونالد ترامپ و واکنش اولیه غرب به کرونا باعث شد رهبران چین متقاعد شوند که «تغییرات بزرگی در راه است» و به زودی «فرصت‌هایی برای تغییر شکل جهان ایجاد خواهد شد».
برخی ظهور چین را تحت تاثیر پژواک تاریخ می‌بینند. به ادعای یک دیپلمات اروپایی؛ شی تصمیماتش را تحت تاثیر جهان‌بینی تیانشیاگوان اتخاذ می‌کند- که یک جهان‌بینی باستانی است که چین را در مرکز می‌بیند و بر این باور است که تمدن چین باید در تمام جهات قطب‌نما توسعه یافته و نفوذ کند. طبق این روایت، رهبر چین با سیاست جوان‌سازی در واقع بازتابی از سیستم خراج‌دهی باستانی را ارائه داده است- که طبق آن پادشاهی‌ها و حتی قبایل آسیایی در ازای مزایای تجاری از حمایت امپراتوری چین برخوردار می‌شدند.
وو شینبو رئیس مؤسسه مطالعات بین‌المللی در دانشگاه فودان نسبت به تکرار تحت‌اللفظی درس‌های تاریخ هشدار می‌دهد: «سیستم خراج یک ساختار سلسله‌مراتبی چین‌محور بود که در دنیای امروز احیای آن بسیار دشوار است. شاید برای جبران این دشواری چین یک اصل باستانی دیگر را نیز در دستور کار قرار داده- که مبنی بر روابط هماهنگ با کشورهایی است که فرهنگ مشابهی ندارند. طبق این سیستم چین تجارت، سرمایه‌گذاری و مبادلات سودمندی را به کشورها ارائه می‌دهد و آنها هم در عوض نباید منافع اصلی چین از قبیل موضع این کشور در مورد تایوان یا سیستم سیاسی تک‌حزبی آن را به چالش بکشند.
چین همچنین به عنوان محرک یا حامی انقلاب‌های سیاسی شناخته نمی‌شود- و دیگر نشانی از دورانی که این کشور از شورش‌های مائوئیستی حمایت می‌کرد، باقی نمانده است. این روزها دولت‌های خارجی نیازی به توزیع و ترویج اندیشه شی جین پینگ برای تضمین دریافت وام‌های پکن ندارند. درست است که این کشور از سال 2007 تاکنون حدود 62 میلیارد دلار به ونزوئلا و رژیم پر سر و صدای ضدآمریکایی‌اش وام داده- که احتمالاَ بازپرداختی هم در کار نخواهد بود. تکنولوژی نظارتی این کشور به مستبدترین دیکتاتورهای دنیا- از اکوادور تا اتیوپی و البته بسیار کشورهای دیگر- در زمینه ردیابی و آزار مخالفین سیاسی نهایت کمک را انجام داده است. اما این کشور توانسته تجارت و ایدئولوژی را از هم جدا نگه دارد و به این دلیل هم هست که به عنوان مثال سرمایه‌گذاری چین در آرژانتین، از جمله در پایگاه ردیابی ماهواره‌ای، پس از تغییرات سیاسی این کشور و تعویض دولت چپ‌گرای کرشنر با مائوریسیو ماکری محافظه‌کار و طرفدار تجارت آزاد متوقف نشده است.
با این حال این روزها برای برهم زدن نظم موجود نیازی به یک قدرت انقلابی نیست و بنابراین حزب کمونیست هم از مبارزه جهانی برای قدرت گفتمانی صحبت می‌کند. این سیاست در ادامه سلسله سیاست‌های دپارتمان بین‌الملل حزب کمونیست چین است- که از دهه 1950 به این سو جوانان بسیاری را از احزاب سیاسی خارجی به چین دعوت کرده تا با شناسایی رهبران آینده آن کشورها راهی برای نفوذ چین ایجاد کند. درباره تغییر سیاست‌های چین همین بس- که همین دپارتمان در دهه‌های 1990 و 2000 موضوع یادگیری از کشورهای دیگر را دستمایه خود قرار داده است. در دوره شی این روند تقویت‌کننده‌تر هم شده و به عنوان مثال در تابستان امسال یک مدرسه تحت عنوان «رهبری» در تانزانیا با کمک مالی 40 میلیون دلاری چین افتتاح شده است.
همزمان پروپاگاندا یا همان تبلیغات خارج از کشور چین نیز گسترش یافته است. این کشور در سرتاسر جهان خبرنگاران محلی زیادی را استخدام کرده است. از سوی دیگر رسانه‌های چینی محتوای رایگان مورد نظرشان را در کشورهای مختلف، از تانزانیا تا ایتالیا و فیلیپین توزیع می‌کنند. به گزارش سازمان امنیت و همکاری اروپا در بیشکک، سفارت چین در قرقیزستان رسانه‌های محلی را تامین مالی کرده و از این طریق بر نحوه پوشش اتفاقات آن سوی مرز در سین‌کیانگ نظارت می‌کند.
نکته دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد، نبوغ چین در یافتن شرکای ناراضی و کشورهایی است که در جستجوی جایگزینی برای وضعیت موجود هستند. در این زمینه دیپلمات‌های چینی با نادیده گرفتن استقلال پارلمان‌ها و رسانه‌ها در جهان آزاد، به طور خستگی‌ناپذیری به قطعنامه‌های پارلمانی یا سرمقاله‌های روزنامه‌ها اعتراض می‌کنند و مدعی می‌شوند که این مقالات و تصمیمات سیاست‌های حزب کمونیست در مورد سین‌کیانگ، هنگ‌کنگ یا تایوان را به چالش می‌کشند. سفارتخانه‌های چین همچنین متهم به استفاده از دانشجوهای چینی دانشگاه‌های خارجی برای نظارت و کنترل دانشگاهیان هستند. سیاستی که اگر چه تمام دانشجویان چینی را به طور غیرمنصفانه در معرض شک و ظن قرار می‌دهد، اما با این حال از این رو که هزینه‌های انتقاد از چین را افزایش می‌دهد، از سوی دولت چین به طور مستمر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
با این حال هزینه‌های هیچ کدام از سیاست‌های چین به پای دیپلماسی تله بدهی نمی‌رسد- که اصلی‌ترین شکایت غرب نیز هست. این سیاست مبتنی بر این رویکرد است که چین کشورهای فقیر را با پرداخت وام‌های کلان و بدهی‌های غیرقابل پرداخت فریب می‌دهد. البته شواهد زیادی برای عامدانه بودن این تله یا دام وجود ندارد، با این که به ادعای شماری از کارشناسان اقتصادی به دست آوردن بندر زیان‌ده هامبانتوتای سریلانکا توسط چینی‌ها بزرگ‌ترین شاهد برای چنین مدعایی می‌تواند به شمار آید.
طبق این سیاست- به گفته یک مقام بین‌المللی- چین در زمینه پس‌گرفتن وام تا حد غیر قابل باوری بی‌رحم است، اما در زمان مواجهه با ناتوانی وام‌گیرنده وام‌ها را به جای حذف آنها تمدید می‌کند و همزمان شرایط و بندهای جدیدی در قرارداد می‌گنجاند که سود چین را در نهایت تضمین می‌کند- که به باور بسیاری از ناظران تحت تاثیر سیاست رفاه‌گرایی یا حمایت از درآمد رهبری چین است که می‌تواند اخلاق کاری را تضعیف کند.
تبعات جهانی معاملات دو جانبه
به گفته یکی دیگر از مقامات بین‌المللی وام‌دهی چین به کشورهای پرخطر در گذشته یک منطق مشخص داشت. به عبارت بهتر؛ «چین در ازای وام‌هایی که می‌داد، پیراهن آنها را هم از تن‌شان بیرون می‌آورد».
چین جدید اما به دنبال این است که منافع شخصی خودش را از طریق پیروی از قوانین بین‌المللی به دست آورد- و از قبل آن به مشروعیت و نفوذ سیاسی بیشتری نیز برسد. همکاری چین با صندوق بین‌المللی پول و G20 و البته کمک مالی به برخی از کشورهای کم‌درآمد از قبیل زامبیا یا اکوادور را در این راستا می‌توان ارزیابی کرد.
نفوذ دوجانبه چین نظم جهانی را از دو جهت مختلف بر هم می‌زند. اول این که چین در تشخیص کشورهایی که از وضعیت بین‌المللی ناراضی‌اند و به دنبال آلترناتیوی برای این نظم می‌گردند، نبوغ خاصی دارد. البته چنین موازنه‌ای همیشه در راستای تضعیف هنجارها نیست: وقتی کشورهای آسیای مرکزی برای جبران وابستگی به روسیه، از چین درخواست کمک و حمایت در ساخت راه‌آهن می‌کنند، هیچ تغییری در وضعیت کلی جهان صورت نمی‌گیرد، بلکه فقط یک حکومت خودکامه با دیگری عوض می‌شود. اما در موارد دیگر، حمایت چین برای رهبرانی مانند ویکتور اوربان در مجارستان یا بشار اسد در سوریه- با اتهام سرپیچی از قانون یا حتی بدتر- راه نجاتی ایجاد می‌کند.
در این زمینه باید به این سیاست اشاره کرد که وقتی قدرت‌های غربی از کشورهایی که موقعیت استراتژیک دارند غفلت می‌کنند، چین به آنها توجهو آنها را به سوی خود جلب و جذب می‌کند. این همان اتفاقی است که برای جزایر سلیمان روی داد و این کشور کوچک را در اردوی چین قرار داد. با این حال تمرکز چین این روزها روی پوتین و روسیه است- که شاید هیچ رهبری در دنیا به اندازه او به طناب نجات چینی‌ها نیاز نداشته باشد. به گزارش یک دیپلمات اروپایی؛ چین پس از غافلگیری اولیه از حمله روسیه به اوکراین، خیلی زود به این نتیجه رسید که این جنگ برای چینی‌ها یک فرصت فوق‌العاده است. در واقع موفقیت یا حتی جان به در بردن روسیه از تحریم‌های بین‌المللی به معنای شکست غرب خواهد بود- که به نفع چین است. در عین حال، شکست یا انزوای روسیه هم به معنای اجبار این کشور برای فروش نفت و گاز ارزان به چین و البته دریافت مبلغ آن به یوان غیرقابل تبدیل خواهد بود. ناامیدی روسیه همچنین می‌تواند فروش تسلیحات پیشرفته به هند و ویتنام را نیز متوقف کند- که این نیز به معنای تضعیف هر دو رقیب چین خواهد بود.
در زمینه ارتباطات جهانی چین باید به این نکته هم اشاره کرد که رویکرد چین به روابط دوجانبه را می‌توان به نوعی باعث تضعیف هنجارهای تثبیت‌شده نیز عنوان کرد. در این زمینه باید گفت که چین در مواجهه با خواسته‌های کشورهای غربی برای همکاری در زمینه مسائل جهانی- از همه‌گیری تا خلع سلاح- از هر نوع نگاه اخلاقی و وجدانی دوری کرده و صرفاً درخواست امتیاز می‌کند. تعلیق مذاکرات چین با آمریکا در زمینه تغییرات اقلیمی و قاچاق انسان پس از سفر نانسی پلوسی- رئیس مجلس نمایندگان آمریکا- به تایوان را در این راستا می‌توان ارزیابی کرد.
جالب این که مقامات چین اگر فکر کنند که ممکن است موازنه قدرت در جایی به نفع آمریکا یا هر رقیب خارجی دیگری باشد، حتی زمانی هم که منافع چین مطرح باشد نیز، تمایلی به حضور سر میز مذاکره ندارند. ژائو تانگ، کارشناس استراتژی هسته‌ای چین در مؤسسه بین‌المللی کارنگی استراتژی چین در مذاکرات بین‌المللی را در این چند جمله خلاصه می‌کند: «به عقیده چینی‌ها؛ وقتی شما طرف ضعیف‌تر معامله‌اید، قطعاَ نخواهید توانست به یک توافق منصفانه برسید. به این دلیل است که چین در برابر درخواست‌های آمریکا و متحدانش برای مذاکره در مورد سلاح‌های جدیدی چون تسلیحات کشنده خودکار یا سیستم‌های ضد ماهواره- که مشمول هیچ‌یک از معاهدات موجود نیستند- مقاومت می‌کند. البته این کشور بارها و بارها این موضوع را پذیرفته که چنین تسلیحاتی می‌تواند مورد سوء‌استفاده قرار گرفته و خطرات جدی ایجاد کند. ولی بر عکس آمریکا که از پیش‌تازی و خودنمایی در عرصه تسلیحات پیشرفته لذت می‌برد، چین نگاهی بدبینانه به این شرایط دارد و وضع قوانین و قواعد در زمینه تسلیحات پیشرفته را به مثابه توطئه ارزیابی می‌کند».
کشورهای پیشروی غربی در بسیاری از حوزه‌ها به چین اجازه می‌دهند به طور پیش‌فرض برنده شود. در زمان شیوع جهانی کرونا شواهد زیادی بر این مثال دیدیم. در آن روزها رهبران چین حدود 3.8 میلیارد دوز واکسن کووید به جهانیان ارائه دادند- که بیشترش هم به کشورهایی بود که یا درآمد زیادی نداشتند و یا این که از روابط دیپلماتیک یا تجاری خوبی با چین بهره‌مند بودند. ده‌ها سفارتخانه چین هم بعد از لابی با کشورهای دریافت‌کننده واکسن، مراسم فرودگاهی زیادی برای ورود جعبه‌های واکسن‌های سینوفارم و سینوواک برگزار کردند- که در برخی از آنها سران کشورها هم حضور داشتند و جلوی دوربین‌های خبری از چین تشکر کردند. رهبران چین اما نمی‌گویند که اندازه بازار سرمایه‌گذاری تأثیرگذار؟ 96 درصد از این واکسن‌ها فروخته شدهاند- و تنها 148 میلیون دوز از آنها اهدایی بوده است. در نقطه مقابل، اما آمریکا تاکنون 623 میلیون دوز واکسن کرونا اهدا کرده- و البته کیفیت و تاثیرگذاری واکسن‌هایش هم بیشتر از واکسن‌های چین بوده است.
با این حال، چین می‌تواند ادعا کند که در اوایل همه‌گیری کرونا، زمانی که جهان ثروتمند به گفته وانگ‌یی- وزیر امور خارجه چین- مقصر اصلی احتکار خودخواهانه انبوه واکسن‌ها بود، چینی‌ها سخاوتمندانه دست به تزریق واکسن زده‌اند. چین همچنین داشتن طرح و برنامه برای براندازی نظم جهانی را رد می‌کند. با این حال هر بار که پای یک قدرت تثبیت‌شده در هر عرصه‌ای می‌لنگد، چینی‌ها با نهایت دقت، آن جای خالی را در صفحه پازل با قطعه دیگری پر می‌کنند.
برای مطالعه متن اصلی خبر به اکونومیست مراجعه کنید
جزییات صدور کد سهامداری خارجی
شرکت سپرده‌گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه جزییات صدور کد سهامداری خارجی برای افراد حقیقی و حقوقی را اعلام کرد.
شرکت سپرده گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه (سهامی عام) براساس قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران مصوب آذر ماه ۱۳۸۴، با هدف انجام امور پیش و پس از معاملات بازارهای بورس یا خارج از بورس تشکیل شده است.
این وظایف و مسئولیت‌ها اموری همچون ثبت و سپرده گذاری، نگهداری و انتقال اوراق بهادار، پایاپای و تسویه معاملات انجام شده در بازار سرمایه را شامل می‌شود. یکی از این مسئولیت ها، انجام فرایند شناسایی مشتریان (KYC) و صدور کد معاملاتی برای سرمایه گذاران است.
در سال های اخیر که بازار سرمایه ایران به عنوان بازاری نظام‌مند و سودآور توانسته است توجه سرمایه گذاران زیادی را در داخل و خارج از مرزهای کشور به خود جذب نماید، شرکت سپرده گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه (سمات) نیز به عنوان یکی از ارکان اصلی بازار سرمایه ایران همواره در تلاش بوده است تا فرآیند ورود و سرمایه گذاری سهامداران در بازار سرمایه ایران را تسهیل نماید؛ در این راستا راهنمای پیش رو، جهت آشنایی اشخاص خارجی فارسی زبان در خصوص دریافت کد معاملاتی تهیه شده است.
واژگان کلیدی
سرمایه گذار: شخصی که کد معاملاتی دریافت کرده و اقدام به خرید اوراق بهادار می‌نمایند.
سهامدار: شخصی که مالک کسری از کل شرکت است و در ریسک سود یا زیان پیش روی شرکت سهیم است. سهامدار در تمامی درآمدها و دارایی‌های شرکت سهیم است، اما سود سهام او تنها پس از پرداخت سایر بدهی‌ها پرداخت می‌شود و در صورت انحلال شرکت نیز سهم او از محل باقیمانده دارایی شرکت پرداخت می‌شود. مسئولیت سهامداران محدود است و تنها به اندازه میزان سهامی است که در اختیار دارند.
کد معاملاتی: شناسه (مشتری) جهت اندازه بازار سرمایه‌گذاری تأثیرگذار؟ انجام معامله اوراق بهادار در بورس اوراق بهادار تهران، فرابورس ایران، بورس کالای ایران و بورس انرژی ایران است.
کارگزار: شخص حقوقی است که پس از اخذ مجوزهای لازم، اوراق بهادار قابل معامله را برای دیگران و به حساب آنها معامله می‌نماید.
کارگزار ناظر: در سامانه معاملات بازار بورس اوراق بهادار، دارایی سهامداران در هر یک از نمادهای معاملاتی زیر نظر یک کارگزار قرار خواهد گرفت که به آن کارگزار ناظر گفته می شود و از آن پس سهامداران می توانند دارایی سهام خود را در هر نماد معاملاتی صرفاً از طریق کارگزار ناظر خود در آن نماد معاملاتی به فروش برسانند.
شرکت سپرده گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه: یکی از ارکان اصلی بازار سرمایه است که کلیه امور پیش و پس از معاملات شامل امور مربوط به ثبت، نگهداری، انتقال مالکیت اوراق بهادار، پایاپای و تسویه وجوه را انجام می‌دهد.
اوراق بهادار: هر نوع اوراق یا مستندی است که متضمن حقوق مالی قابل نقل و انتقال برای مالک عین و یا منفعت آن باشد.
اخذ کد معاملاتی
کد معاملاتی چیست؟
برای ورود به بازار سرمایه ایران و معامله اوراق بهادار، داشتن کد معاملاتی الزامی است. کدهای معاملاتی یکتا هستند و تاریخ انقضا ندارند هرچند در صورتی که شخص بیش از 2 سال با کد معاملاتی خود معامله (خرید یا فروش) نکند و ارزش سهامش بیش از 50 میلیون تومان باشد، کد معاملاتی شخص ممنوع از فروش می شود که در این حالت شخص با کد معاملاتی خود، امکان خرید اوراق بهادار را داشته اما امکان فروش آن را نخواهد داشت که برای برطرف نمودن این مشکل باید درخواست رفع ممنوع المعامله نوع S را اعلام کند تا بتواند بار دیگر از همان کد معاملاتی برای خرید و فروش در بازار سرمایه ایران بهره گیرد.
ساختار کد معاملاتی چگونه است؟
ساختار کد معاملاتی افراد حقیقی از ترکیب سه حرف و ۵ رقم تصادفی تشکیل می‌شود و برای اشخاص حقیقی و حقوقی تفاوتی ندارد.
چگونه کد معاملاتی دریافت کنیم ؟
اشخاص حقیقی خارجی
1. حضور شخص در کارگزاری
2. ارائه مدارک هویتی، کپی تمام صفحات دارای اطلاعات هویتی مدارک و حساب بانکی نزد یکی از بانک های ایرانی به کارگزاری
3. تکمیل فرم شناسایی مشتریان (ضوابط اعطای مجوز، موجود در وب سایت فارسی) و تقاضانامه مجوز انجام معامله
4. تکمیل فرم های قرارداد کارگزاری
مدارک شناسایی معتبر اتباع و مهاجرین خارجی شامل موارد ذیل است:
1. مدرک آمایش صادره توسط وزارت کشور مشروط به معتبر بودن آن شامل :
» کارت اقامت موقت اتباع خارجی (آمایش «Amayaeh 15» برای اتباع کشور افغانستان)
» کارت اقامت موقت اتباع خارجی – هویت 14 (برای اتباع کشور عراق و برخی اقشار افغان)
2. گذرنامه با رویداد یا پروانه اقامت معتبر
3. دفترچه اقامت صادره از سوی ناجا به شرط دارا بودن مجوز اقامت معتبر (مجوز اقامت دارندگان دفترچه مزبور به صورت سالیانه تمدید و در دفترچه اقامت درج می‌شود)
4. دفترچه اقامت ویژه صادره از سوی ناجا به شرط دارا بودن مجوز اقامت معتبر (مجوز اقامت دارندگان دفترچه مزبور به صورت 3 ، 5 و 10 ساله صادر و یا تمدید می‌شود)
5. دفترچه پناهندگی صادره از سوی ناجا به شرط دارا بودن اعتبار (اعتبار دفترچه مزبور هر 3 ماه تمدید می‌شود)
اشخاص حقوقی خارجی (دارای دفتر، نمایندگی یا شعبه در ایران)
1. حضور نماینده یا وکیل قانونی در کارگزاری و احراز هویت توسط کارگزاری
2. ارائه مدارک شامل روزنامه رسمی (ثبت شده در ایران) و یک حساب بانکی نزد یکی از بانک‌های ایرانی
3. تکمیل فرم شناسایی مشتریان (ضوابط اعطای مجوز، موجود در وب سایت فارسی) و تقاضانامه مجوز انجام معامله
4. تکمیل فرم های قرارداد کارگزاری
اشخاص حقوقی خارجی (فاقد دفتر، نمایندگی یا شعبه در ایران)
1. حضور نماینده یا وکیل قانونی در کارگزاری و احراز هویت توسط کارگزاری
2. ارائه مدارک شامل روزنامه رسمی یا لایسنس به زبان انگلیسی (هرچند طبق دستورالعمل، مدارک ترجمه شده به زبان فارسی نیز مورد پذیرش می باشند اما لازم است که نام شرکت به زبان انگلیسی ارائه شود و همچنین سامانه کد فراگیر، درحال حاضر تنها مدارکی که به زبان انگلیسی هستند را می پذیرد یعنی درصورتی که شخص دارای کد فراگیر نباشد، تنها می تواند مدارک را به زبان انگلیسی ارائه کند) و یک حساب بانکی نزد یکی از بانک های ایرانی
نکته: لایسنس باید شامل این اطلاعات باشد: (نام، شماره و تاریخ ثبت، آدرس و شماره تماس)
3. تکمیل فرم های شناسایی مشتریان (ضوابط اعطای مجوز، موجود در وب سایت فارسی) و تقاضانامه مجوز انجام معامله
4. تکمیل فرم های قرارداد کارگزاری
کپی برابر اصل شده کلیه این مدارک و فرم ها از طریق اتوماسیون اداری به همراه نامه کارگزاری به معاون عملیات شرکت سمات ارسال و در بخش امور عملیات سهامداران، ابتدا اطلاعات ارسال شده و دارا بودن کد فراگیر بررسی می شود. سپس در صورتی که شخص دارای کد فراگیر نباشد، مدارک لازم جهت دریافت کد فراگیر به سامانه مربوطه ارسال و در صورت صدور کد فراگیر، کد معاملاتی ایجاد می‌شود. کد معاملاتی صادره از طریق اتوماسیون اداری به کارگزار ارسال کننده تقاضا، اعلام می شود و اشخاص خارجی می‌توانند از طریق کارگزار خود، کد معاملاتی را دریافت کنند.
جزییات صدور کد سهامداری خارجی
شرکت سپرده‌گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه جزییات صدور کد سهامداری خارجی برای افراد حقیقی و حقوقی را اعلام کرد.
شرکت سپرده گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه (سهامی عام) براساس قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران مصوب آذر ماه ۱۳۸۴، با هدف انجام امور پیش و پس از معاملات بازارهای بورس یا خارج از بورس تشکیل شده است.
این وظایف و مسئولیت‌ها اموری همچون ثبت و سپرده گذاری، نگهداری و انتقال اوراق بهادار، پایاپای و تسویه معاملات انجام شده در بازار سرمایه را شامل می‌شود. یکی از این مسئولیت ها، انجام فرایند شناسایی مشتریان (KYC) و صدور کد معاملاتی برای سرمایه گذاران است.
در سال های اخیر که بازار سرمایه ایران به عنوان بازاری نظام‌مند و سودآور توانسته است توجه سرمایه گذاران زیادی را در داخل و خارج از مرزهای کشور به خود جذب نماید، شرکت سپرده گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه (سمات) نیز به عنوان یکی از ارکان اصلی بازار سرمایه ایران همواره در تلاش بوده است تا فرآیند ورود و سرمایه گذاری سهامداران در بازار سرمایه ایران را تسهیل نماید؛ در این راستا راهنمای پیش رو، جهت آشنایی اشخاص خارجی فارسی زبان در خصوص دریافت کد معاملاتی تهیه شده است.
واژگان کلیدی
سرمایه گذار: شخصی که کد معاملاتی دریافت کرده و اقدام به خرید اوراق بهادار می‌نمایند.
سهامدار: شخصی که مالک کسری از کل شرکت است و در ریسک سود یا زیان پیش روی شرکت سهیم است. سهامدار در تمامی درآمدها و دارایی‌های شرکت سهیم است، اما سود سهام او تنها پس از پرداخت سایر بدهی‌ها پرداخت می‌شود و در صورت انحلال شرکت نیز سهم او از محل باقیمانده دارایی شرکت پرداخت می‌شود. مسئولیت سهامداران محدود است و تنها به اندازه میزان سهامی است که در اختیار دارند.
کد معاملاتی: شناسه (مشتری) جهت انجام معامله اوراق بهادار در بورس اوراق بهادار تهران، فرابورس ایران، بورس کالای ایران و بورس انرژی ایران است.
کارگزار: شخص حقوقی است که پس از اخذ مجوزهای لازم، اوراق بهادار قابل معامله را برای دیگران و به حساب آنها معامله می‌نماید.
کارگزار ناظر: در سامانه معاملات بازار بورس اوراق بهادار، دارایی سهامداران در هر یک از نمادهای معاملاتی زیر نظر یک کارگزار قرار خواهد گرفت که به آن کارگزار ناظر گفته می شود و از آن پس سهامداران می توانند دارایی سهام خود را در هر نماد معاملاتی صرفاً از طریق کارگزار ناظر خود در آن نماد معاملاتی به فروش برسانند.
شرکت سپرده گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه: یکی از ارکان اصلی بازار سرمایه است که کلیه امور پیش و پس از معاملات شامل امور مربوط به ثبت، نگهداری، انتقال مالکیت اوراق بهادار، پایاپای و تسویه وجوه را انجام می‌دهد.
اوراق بهادار: هر نوع اوراق یا مستندی است که متضمن حقوق مالی قابل نقل و انتقال برای مالک عین و یا منفعت آن باشد.
اخذ کد معاملاتی
کد معاملاتی چیست؟
برای ورود به بازار سرمایه ایران و معامله اوراق بهادار، داشتن کد معاملاتی الزامی است. کدهای معاملاتی یکتا هستند و تاریخ انقضا ندارند هرچند در صورتی که شخص بیش از 2 سال با کد معاملاتی خود معامله (خرید یا فروش) نکند و ارزش سهامش بیش از 50 میلیون تومان باشد، کد معاملاتی شخص ممنوع از فروش می شود که در این حالت شخص با کد معاملاتی خود، امکان خرید اوراق بهادار را داشته اما امکان فروش آن را نخواهد داشت که برای برطرف نمودن این مشکل باید درخواست رفع ممنوع المعامله نوع S را اعلام کند تا بتواند بار دیگر از همان کد معاملاتی برای خرید و فروش در بازار سرمایه ایران بهره گیرد.
ساختار کد معاملاتی چگونه است؟
ساختار کد معاملاتی افراد حقیقی از ترکیب سه حرف و ۵ رقم تصادفی تشکیل می‌شود و برای اشخاص حقیقی و حقوقی تفاوتی ندارد.
چگونه کد معاملاتی دریافت کنیم ؟
اشخاص حقیقی خارجی
1. حضور شخص در کارگزاری
2. ارائه مدارک هویتی، کپی تمام صفحات دارای اطلاعات هویتی مدارک و حساب بانکی نزد یکی از بانک های ایرانی به کارگزاری
3. تکمیل فرم شناسایی مشتریان (ضوابط اعطای مجوز، موجود در وب سایت فارسی) و تقاضانامه مجوز انجام معامله
4. تکمیل فرم های قرارداد کارگزاری
مدارک شناسایی معتبر اتباع و مهاجرین خارجی شامل موارد ذیل است:
1. مدرک آمایش صادره توسط وزارت کشور مشروط به معتبر بودن آن شامل :
» کارت اقامت موقت اتباع خارجی (آمایش «Amayaeh 15» برای اتباع کشور افغانستان)
» کارت اقامت موقت اتباع خارجی – هویت 14 (برای اتباع کشور عراق و برخی اقشار افغان)
2. گذرنامه با رویداد یا پروانه اقامت معتبر
3. دفترچه اقامت صادره از سوی ناجا به شرط دارا بودن مجوز اقامت معتبر (مجوز اقامت دارندگان دفترچه مزبور به صورت سالیانه تمدید و در دفترچه اقامت درج می‌شود)
4. دفترچه اقامت ویژه صادره از سوی ناجا به شرط دارا بودن مجوز اقامت معتبر (مجوز اقامت دارندگان دفترچه مزبور به صورت 3 ، 5 و 10 ساله صادر و یا تمدید می‌شود)
5. دفترچه پناهندگی صادره از سوی ناجا به شرط دارا بودن اعتبار (اعتبار دفترچه مزبور هر 3 ماه تمدید می‌شود)
اشخاص حقوقی خارجی (دارای دفتر، نمایندگی یا شعبه در ایران)
1. حضور نماینده یا وکیل قانونی در کارگزاری و احراز هویت توسط کارگزاری
2. ارائه مدارک شامل روزنامه رسمی (ثبت شده در ایران) و یک حساب بانکی نزد یکی از بانک‌های ایرانی
3. تکمیل فرم شناسایی مشتریان (ضوابط اعطای مجوز، موجود در وب سایت فارسی) و تقاضانامه مجوز انجام معامله
4. تکمیل فرم های قرارداد کارگزاری
اشخاص حقوقی خارجی (فاقد دفتر، نمایندگی یا شعبه در ایران)
1. حضور نماینده یا وکیل قانونی در کارگزاری و احراز هویت توسط کارگزاری
2. ارائه مدارک شامل روزنامه رسمی یا لایسنس به زبان انگلیسی (هرچند طبق دستورالعمل، مدارک ترجمه شده به زبان فارسی نیز مورد پذیرش می باشند اما لازم است که نام شرکت به زبان انگلیسی ارائه شود و همچنین سامانه کد فراگیر، درحال حاضر تنها مدارکی که به زبان انگلیسی هستند را می پذیرد یعنی درصورتی که شخص دارای کد فراگیر نباشد، تنها می تواند مدارک را به زبان انگلیسی ارائه کند) و یک حساب بانکی نزد یکی از بانک های ایرانی
نکته: لایسنس باید شامل این اطلاعات باشد: (نام، شماره و تاریخ ثبت، آدرس و شماره تماس)
3. تکمیل فرم های شناسایی مشتریان (ضوابط اعطای مجوز، موجود در وب سایت فارسی) و تقاضانامه مجوز انجام معامله
4. تکمیل فرم های قرارداد کارگزاری
کپی برابر اصل شده کلیه این مدارک و فرم ها از طریق اتوماسیون اداری به همراه نامه کارگزاری به معاون عملیات شرکت سمات ارسال و در بخش امور عملیات سهامداران، ابتدا اطلاعات ارسال شده و دارا بودن کد فراگیر بررسی می شود. سپس در صورتی که شخص دارای کد فراگیر نباشد، مدارک لازم جهت دریافت کد فراگیر به سامانه مربوطه ارسال و در صورت صدور کد فراگیر، کد معاملاتی ایجاد می‌شود. کد معاملاتی صادره از طریق اتوماسیون اداری به کارگزار ارسال کننده تقاضا، اعلام می شود و اشخاص خارجی می‌توانند از طریق کارگزار خود، کد معاملاتی را دریافت کنند.
دیدگاه شما